Mali Książęta recenzja

Szalenie cenię sobie pozycje, które dotykają najważniejszych kwestii. Życiowe, poruszające nawet najbardziej zatwardziałe serca i umysły. Do nich bez wątpienia mogę zaliczyć książkę „Mali Książęta” Conora Grennana. 29-letni autor opisuje swoją autentyczną wyprawę dookoła świata, która rozpoczęła się od trzymiesięcznego wolontariatu w nepalskim sierocińcu. Jako młoda osoba miał on zupełnie inne wyobrażenia na temat tamtejszej sytuacji polityczno-społecznej, dlatego pobyt w tym miejscu wywarł na nim porażające wrażenie. Jego podopiecznymi są ofiary wojny, dzieci, które muszą codziennie zmagać się z demonami i walczyć o normalność w świecie, który oferuje im tylko ból, stratę, cierpienie i smutek. Po jakimś czasie bohater powraca do domu dziecka w Nepalu i zaczyna drążyć problem głębiej. To co zobaczył na własne oczy, nie dawało mu spokoju. Okazuje się, że część z tych dzieci są ofiarami handlu lub są pozostawione całkowicie same sobie. Próbuje za wszelką cenę stworzyć im namiastkę domu i zorganizować schronienie, ale właśnie wtedy musi uciekać do USA. To jednak nie koniec jego problemów... Muszę przyznać, że powyższa lektura poruszyła mnie dogłębnie i wywołała potok emocji oraz sporo przemyśleń. Całość napisana jest bardzo realistycznie, dzięki czemu jeszcze mocniej odczuwało się przesłanie autora. Mimo, że tematyka nie należy do lekkich i prostych, to jednak książka nie przytłacza i nie dołuje odbiorcę. Można nawet napisać, że niesie z sobą cząstkę optymizmu i dobroci a także budujący fakt, że na świecie jest jeszcze sporo dobrych ludzi, którzy widząc zło, reagują i nie przymykają oczu na to, co dzieje się wokół. Polecam serdecznie!!

Moja ocena: 5,5/6