Dywan z wkładką recenzja

Kto jest najlepszy na smutki i niepogodę? Kto poprawi humor, jak nikt inny? No kto? Oczywiście, Marta Kisiel, mój lek na całe zło. Wyczekuję jej książek jak kania dżdżu i zawsze mam pretensje, że tak szybko się kończą, a na kolejne trzeba czekać. Z drugiej strony, wolę poczekać niż dostać coś z masowej produkcji 😊

„Dywan z wkładką” to komedia kryminalna, a ja do tych podchodzę jak do jeża. Poczucie humory Pani Marty jest jednak tak podobne do mojego, że cokolwiek by nie napisała, ja kupuję w ciemno. To się nazywa nadawanie na tych samych falach 😊

„Dywan…” to historia rodziny Trawnych: Tereski (mamy), Andrzeja (taty), Maciejki (syna), Zoi (córki) i na dokładkę kieszonkowej (z racji wzrostu i figury) teściowej Tereski, babci Miry. A rodzina to nieprzeciętna, zapewniam. Obraz Tereski, to taka wypisz wymaluj ja 😊 Chcecie przykład? Proszę bardzo:

„Tereska przed dziewiątą trzydzieści zaliczała się do ptaszków ciężko rannych. Na samą myśl o choćby otwarciu ust zbierało jej się na mdłości, a wszelkie próby zagajenia dusiła w zarodku samym spojrzeniem. Nie mów do mnie, warczała jej mowa ciała, nie mów do mnie, bo w dziób”. Toż to cała ja! Tylko skąd Szanowna Pani Autorka tak dobrze mnie zna? 😊

Trawni kupują dom, Tereska ma nadzieję na ciszę, spokój, na miłe poranki na tarasie z kawą i kasztankami. I to mogłoby się nawet spełnić, gdyby nie przyjazd Miry, dla której bezruch nie ma prawa istnieć i jej determinacji do przekonania Tereski, że tenże okrutny, wstrętny, znienawidzony ruch, będzie dla niej dobry, stanie się jej najlepszym przyjacielem. „Wiesz, jeszcze nie jesteś w formie. – Kula to też forma – wymamrotała Tereska buntowniczo (…)”.

Mira ma jednak ogromny dar przekonywania, a Tereska słabość psychiczną 😊 Zgadza się na jogging. „Zofio Aleksandro Trawna (…) Ja wiem, że dziecko i legginsy prawdę ci powiedzą, ale NAPRAWDĘ nie muszą tego robić jednocześnie”.
Ten trening kończy się bardzo nieprzewidywalnie – znalezieniem trupa zawiniętego w dywan, no taka wielka sajgonka 😊 No i się zaczyna szukanie zbrodzienia!

„Dywan z wkładką” to rozrywka, która zdecydowanie kończy się zbyt szybko. Barwność postaci, tak charakterystyczna dla autorki, sprawia, że nie można wybrać sobie swojego ulubieńca. Każdy z bohaterów jest nieszablonowy, zabawny, charakterystyczny i taki, że chciałoby się z każdym z nim zamieszkać i wkręcić w ich zwariowane życie. Relacje rodzinne Trawnych doprowadzały mnie do bólu szczęki ze śmiechu.
„Nie mówi się odbyt, tylko dupa” (Tereska)
„Rany boskie, co ja z tobą mam…- jęknęła. – Dwoje dzieci (…) I kredyt”. (Tereska i Andrzej)

Chcecie rozrywki? To łapcie „Dywan z wkładką”!