Posiadanie recenzja

„Ci, których ktoś złamał, nie potrzebują składania do kupy. Trzeba ich kochać w kawałkach”

Nawet nie wiecie, jak bardzo cieszył mnie fakt, że po skończeniu pierwszego tomu serii, miałam od razu drugi pod ręką, bo to, co znalazłam na końcu, nie mogło czekać na kontynuacje. Gdy więc tylko przewróciłam ostatnią stronę książki „Perwersja”, w mojej dłoni automatycznie znalazło się „Posiadanie”

Kolejna część opowieści Ponurego i Sztuczki, dosłownie mnie pochłonęła. Przeczytałam ją bardzo szybko, nie tylko dlatego, że liczy sobie tylko trochę ponad dwieście stron, ale też dlatego, że nie mogłam się oderwać.

Autorka kolejny raz doskonale zagrała mi na emocjach. To, co wydawało mi się pewne, okazało się kolejnym nieporozumieniem. Po raz kolejny byłam zaskoczona, w jaki sposób poprowadziła swoją intrygę, dodając tej historii kolejnych niuansów, które podkręcały atmosferę, a które budziły we mnie sprzeczne emocje.

W swoich książkach T.M Frazier nigdy nie oszczędzała bohaterów, więc i tu nie można było liczyć na jej litość. Kilkukrotnie musiałam przymykać oczy i uspokajać serce, które miało ochotę wyskoczyć mi z piersi. Bo ile tak naprawdę jest w stanie znieść człowiek? Czy jest szansa na to, że to, co go spotka, nie będzie mieć odbicia w jego późniejszym życiu? Kolejny raz dałam się nabrać. Gdy już wydawało mi się, że w końcu coś się wyjaśniło, że nareszcie będzie lepiej, dostawałam pstryczka w nos, a sytuacja w fabule zmieniała się o sto osiemdziesiąt stopni .

Kolejny raz autorka całkowicie mnie kupiła. Historia ta wyzwoliła we mnie wiele emocji. Podobało mi się dynamiczne tempo, w jakim to wszystko szło. Dodatkowo fajnie było, choć na chwilę spotkać się z bohaterami serii King, zwłaszcza Preppy sprawił, że od razu miałam ochotę się uśmiechnąć.

Jako że jest to kontynuacja, nie chciałabym zdradzać nic, poza tym, co już napisałam, i choć może obie przeczytane do tej pory części nie dorównują swoim poziomem niesamowitej serii King, to mimo wszystko moje serce zdobyły.

Przede mną tom trzeci i zakończenie trylogii, ale o tym już przy następnym poście.
„Posiadanie” tak jak tom pierwszy „Perwersja” również POLECAM!