Electric Feel. Tom I recenzja

Bardzo dobrze napisana książka, jak na debiut ( o ile rzeczywiście jest to debiut ;-)) Na tyle dobrze, że wyróżnia się spośród tego typu powieści!
Dynamicznie przeplatane napięcie i wyciszenie akcji sprawia, że mimo objętości, można swobodnie połykać kolejne strony. Niektórych rozdziałów lepiej jednak nie czytać w łóżku przed snem, ponieważ potrafią wzbudzić spore emocje...
Charakterystyka głównych postaci znakomicie ujęta, w miarę czytania rozwija się wyraźny obraz ich uwarunkowań i stają się jasne przyczyny konkretnych zachowań i zwrotów akcji. Mimo iż w zachowaniu 2 głównych bohaterów - Aleksa i Leona są widoczne maniery charakterystyczne dla osób queer, to nie ma w tym "przegięcia", które mogłoby razić czytelników heteronormatywnych.
Trochę blado na tym tle wyglądają postacie drugoplanowe; rodzice, nauczyciele itp, którzy bez wątpienia mają większy wpływ na chłopców, niż jest to zarysowane. Niektóre reakcje dorosłych na swoich podopiecznych, gdy są w wieku nastoletnim, wydają się zbyt anemiczne, niż są w realnym życiu. Podobnie - mimo iż akcja powieści dzieje się współcześnie - niezbyt wiarygodnie wygląda słaba reakcja otoczenia na wyraźnie queer'owe wybryki bohaterów. Tym bardziej, że chodzi o zaściankowe miasteczko...
Niewątpliwą zaletą powieści są realistycznie oddane dialogi, bez ugrzecznień i sztuczności, podgrzewające atmosferę wydarzeń. Razem z czytelną narracją i brakiem dłużyzn umożliwiają wartkie przewracanie kartek i wciąganie się głęboko w treść książki.
Trochę razi natomiast zamienne używanie imienia i ksywy Szewczyka w narracji. To, co jest usprawiedliwione w dialogach, w opisach zaburza tempo czytania, wybijając z rytmu przez chwile zawahania, o kogo właściwie chodzi.
Kompozycja powieści zgrabnie przeplata współczesność i wspomnienia głównego bohatera, pokazując, że węzłowe punkty naszego życia pojawiają się w nim naprzemiennie, na podobieństwo pajęczej sieci.
Typowa dla literatury "romansowej" osnowa Powrotu Po Latach obroniła się znakomicie. W przeciwieństwie do powieści, w których wystarczy pierwszy pocałunek, aby bohaterowie (bohaterki) rzucili się na siebie w nagłej i oczekiwanej zgodzie - losy naszych bohaterów są bardziej wiarygodne. Krążą wokół siebie coraz bliżej na przemian warcząc na siebie i lgnąc do stęsknionych ciał, pokazując, że powrót do dawnych czasów nie jest możliwy, choć można naprawić błędy i wylądować w nowym miejscu rzeki.
I jeszcze - sceny erotyczne. Potraktowane z dużą dosłownością i szczegółami, nie rażą, ani nie trącą pornografią, a co najważniejsze - nie dominują nad obyczajową sferą powieści.
Pozostawione niewyjaśnione wątki, przeczucia mających nastąpić lub przeszłych wydarzeń, sprawiają, że z niecierpliwością będę czekać na kolejny tom tego autora.
[email protected]
soft-queer'owy czytelnik