Recenzja książki Powstańcy

Wydawnictwo Znak Horyzont wydało kolejną świetną książkę z serii Prawdziwe historie.
Jest to zapis rozmów z dziewięcioma uczestnikami Powstania Warszawskiego, z których dwóch niestety nie doczekało premiery książki.
Do powstania przystąpili w większości jako nastolatkowie i od razu przyszło im stawić czoła rzeczom i zdarzeniom tak okrutnym, że trudno było sobie wyobrazić. W niemal jeden dzień musieli dorosnąć. Andrzej Wilczyński ps. "Antek" powiedział: "Ja dorosłym stałem się w momencie, gdy zabiłem pierwszego Niemca. Czyli miałem piętnaście lat. I wtedy straciłem dzieciństwo ".
Powstańcy w swych opowieściach mówią o tym, dlaczego przyłączyli się do powstania, jak reagowali ich rodzice, wspominają nie tylko najtrudniejsze chwile, ale też mówią o nadziei i wierze w Boga i człowieka.
Każda rozmowa kończy się przesłaniem, które ma być wskazówką dla nas, potomnych. Anna Jakubowska ps. "Paulinka " prosi, by rodzice wpajali dzieciom kodeks etyczny (bez względu na to, czy wierzą w Boga czy nie) oraz uczyli dzieci samodzielnego myślenia. Generał Zbigniew Ścibor - Rylski (najstarszy z naszych bohaterów) apeluje o szacunek jednych do drugich. Weźmy do siebie te uwagi, by nie dopuścić do powtórki tego zła.