Love, Rosie recenzja

Love, Rosie to urocza książka autorstwa Cecilii Ahern. Opowiada ona o losach dwójki przyjaciół rozdzielonych przez los – Rosie Dunne i Alexa Stewarta.

Przyjaciele poznali się jeszcze jako kilkuletnie dzieci. Spędzali ze sobą każdą wolną chwilę. Lata upływały im na różnorodnych szkolnych wybrykach oraz snuciu wyobrażeń o cudownej przyszłości, w której będą równie nierozłączni jak za czasów szkolnych. Dziewczyna marzyła o pracy w branży turystycznej i otwarciu własnego ogromnego hotelu. Chłopak z kolei pragnął studiować medycynę na Harvardzie. Różnice w wyborze zawodów nie przeszkadzały im jednak w fantazjowaniu o współpracy jako osoby dorosłe.

Przyjaciele dzielili ze sobą wszystkie sekrety. Byli sobie bliżsi nawet od rodzeństwa. Rozumieli się bez słów, ale nie uchroniło ich to licznych głupich decyzji. Jedną z nich było pójście na wagary i imprezowanie w dzień szesnastych urodzin Rosie. Podczas świętowania wydarzyło się coś, co mogło pogłębić ich relację, ale niestety dziewczyna niewiele zapamiętała z tamtego dnia. Nastolatkowie pozostali więc bliskimi przyjaciółmi.

Szczęście Rosie i Aleksa nie mogło jednak trwać wiecznie. Z powodu awansu ojca, chłopak musiał przeprowadzić się do Stanów Zjednoczonych. Tuż przed jego przeprowadzką, przyjaciele przyrzekli sobie, że ich bliska relacja przetrwa tysiące kilometrów rozłąki. Pozostał im tylko jeden rok szkoły, więc nic nie stało im na przeszkodzie, by znów spędzać razem dużo czasu. Dziewczyna postanowiła bowiem studiować hotelarstwo w Bostonie. Przyjaciele odliczali dni do spełnienia ich marzeń.

Nieprzybycie Alexa na bal maturalny Rosie oraz jej późniejsza nierozważna decyzja wpłynęły znacząco na jej życie. Konsekwencje tego zmusiły dziewczynę do rezygnacji z planu wyjazdu.

Mijały kolejne lata, a przyjaciele stopniowo układali sobie życie. Coraz większe różnice dzielące ich sprawiły, że spotykali się bardzo rzadko. Zaczynało dochodzić między nimi do nieporozumień. Liczne kłótnie doprowadziły do zerwania przez nich kontaktu. Bliscy ludzie stali się sobie obcy. Nie sprawiło to jednak, że ich sympatia wygasła, lecz spowodowało, iż zrozumieli, że nie powinna łączyć ich tylko przyjaźń.

Ciekawa jest niezwykła forma tej książki. Jest ona napisana w formie listów, e-maili oraz czatów bohaterów. Pozwala to bliżej ich poznać i wczuć się w ich sytuację.

Jest to świetna powieść dla młodzieży, i nie tylko.