Purpurowa Sieć recenzja

Jakkolwiek dziwnie to zabrzmi Carmen Mola urodziła się dopiero w 2017 roku, to nie pomyłka, zapewniam. Wiosną tamtego roku trójka pisarzy Antonio Mercero, Augustin Martinez i Jorge Diaz postanowili połączyć siły. Właśnie w ten oto sposób narodziła się Carmen Mola, która rozpoczęła podbijanie rynku czytelniczego od ,,Cygańskiej narzeczonej", która notabene była doskonałym debiutem tego tria.

Dziś przychodzę do Was z tomem drugim cyklu Inspektor Blanco. Autorzy na samym początku zapewniają nam mocne wejście. Dostajemy się w sam środek akcji namierzania przez policję IP w czasie trwającej transmisji. Nie byłby w tym nic strasznego gdyby nie to, że bohaterką pokazywanych w Deep Webie scen jest przerażona nastolatka poddawana torturom. Tym samym już od pierwszych stron dostajemy się w szpony niepokoju i strachu. Jak tym razem poradzi sobie Elena Blanco, która ma świadomość, że próbując dotrzeć do organizacji przestępczej Purpurowa sieć, jednocześnie może pokazać mroczne oblicze swojego porwanego przed ośmiu laty syna. Przyszło jej stanąć do nierównej walki, z jednej strony czuje obowiązek zwalczania zła a z drugiej jest jej miłość do syna i chęć wiary w to, że została w nim jakaś cząstka dobra.

Panowie piszą z niezwykłą werwą, akcja zaczyna się od wielkiego uderzenia i ma się wrażenie, że kompletnie nie zwalnia. Ich lekko szorstki styl powoduje, że historia staje się jeszcze bardziej emocjonująca. Wchodzimy do królestwa ciemności, gdzie rządzą najgorsze ludzkie instynkty i zderzamy się z ogromem matczynej miłości. Chce się kary, a jednocześnie wybaczenia, oczyszczenia dla sprawcy. Samemu chce się wierzyć, że część jego serca pozostała dobra.

Autorzy stworzyli powieść, która pochłania od samego początku, mrozi krew w żyłach, daje poczucie przerażenia i niepokoju. Wszystko to zostało zostało wplecione w doskonałą intrygę, która przykuwa wzrok i zawładnia myślami. Pragniemy coraz bardziej rozwiązania, nawet jeśli złamie ono czyjeś serce.

Jestem pod ogromnym wrażeniem uzyskania tak doskonałej spójności języka, stylu... W końcu ta powieść wyszła spod trzech piór. Jednak przede wszystkim zdecydowanie chcę więcej.