Druga szansa recenzja

„-Tęskniłaś, laleczko?

Zamieram, gdy słyszę ten głos. Nie może być. Przerażona odwracam się w kierunku mężczyzny. Minęło wiele lat, a i tak wiem, że to on. Jest ciemno, ale wciąż jestem w stanie go rozpoznać.”

Venus była świadkiem morderstwa, jako świadek koronny dostała nowe nazwisko i nowe życie. Między policjantem Chase’em zajmującym się ochroną kobiety a Vi zaczyna się rodzić uczucie. Mija siedem lat podczas których Venus uwiła szczęśliwe gniazdko. Nic jednak nie trwa wiecznie. Z więzienia wychodzi Tuck, który został skazany dzięki zeznaniom dziewczyny. Ponowne pojawienie się mężczyzny wywoła nie lada poruszenie w życiu Venus.

Dlaczego Tuck pojawił się po tylu latach? Szuka zemsty? A może chodzi mu o coś innego?

Książka podzielona jest na dwie części: Pościg i Rzeczywistość.

W pierwszej poznajemy historię Venus oraz początki jej znajomości z Chase'em. Dowiadujemy się, jak doszło do tego, że dziewczyna stała się ważnym świadkiem.

W rzeczywistości akcja dzieje się po siedmiu latach, od zakończenia procesu sądowego. Druga część jest zdecydowanie ciekawsza, pewne sekrety wyjdą na jaw i dadzą zupełnie inny obraz przeszłości. Niespodziewane zwroty akcji dały efekt zaskoczenia.

Venus jak przystało na bohaterki wykreowane przez autorkę (Agata słynie z tworzenia denerwujących postaci) ma w sobie coś irytującego. Myślałam, że będzie gorzej, ale po lekturze stwierdzam, że nie było tak źle. Nawet troszkę ją polubiłam, choć nie mogłam zrozumieć momentami jej zachowania. 🙈

Dużym zaskoczeniem okazała się dla mnie postać Tucka. Dowiadujemy się o nim wielu ciekawych rzeczy, które pozwalają spojrzeć na niego w innym świetle. To zdecydowanie moja ulubiona postać w tej historii.

Książce przedstawiono tylko z perspektywy Venus. Brakowało mi trochę męskiego punktu widzenia, za bardzo się przyzwyczaiłam do tego już. Chciałabym się dowiedzieć, co siedziało w głowie Chase'a i Tucka. Myślę, że byłoby wtedy o wiele ciekawiej.

Plusem jest, że książkę czyta się błyskawicznie, przynajmniej mi tak szybko poszło. Autorka ma lekki i przyjemny dla czytelnika styl pisania.

Książka jest rozwinięciem opowiadania „Druga Szansa” z antologii „Grzeszne Strony Namiętności”.