Panika recenzja

Carp to małe senne miasteczko w Stanach Zjednoczonych. Tam wraz z nadchodzącymi wakacjami nadchodzi gra: Panika. Każdy uczeń przez cały czas edukacji wpłaca pieniądze na jej rozwój. Gra jest oczywiście nielegalna a sędziowie, którzy wymyślają wyzwania są nieznani. Panika toczy się każdego lata, walczy się w niej o śmierć i życie. Gra jest złożona z serii zadań, po których najgorsi gracze odpadają. Konkurencje są tak niebezpieczne, że większość uczestników obawia się o swoje życie. Kto o zdrowych zmysłach wyskoczy z klifu kilkanaście metrów w wodę?Wygrana to ponad sześćdziesiąt tysięcy, które wielu osobom może zapewnić lepszą przyszłość. W grze może wziąć udział każdy absolwent liceum.

W Panice bierze udział trójka przyjaciół, którzy jednocześnie są swoimi rywalami: Natalie, Dodge (który dołącza do trójki przyjaciół później) oraz Heather. Towarzyszy im również Bishop, który nie zmierza się w grze, ale pomaga przyjaciołom. Grupka przyjaciół coraz bardziej się do siebie przywiązuje. Heather mieszka z siostrą i mamą w przyczepie, kiedyś uważała, że Panika jest grą głupią, ale kiedy zostawił ją chłopak, aby pomścić odrzucenie sama zdecydowała się na grę.

Główną bohaterką jest Heather, która nie myśli, że może w życiu ją spotkać coś dobrego. Opiekuje się dwunastoletnią siostrą. Matka dziewczyny jest alkoholiczką, kradnie jej pieniądze, a w domu panuje bieda. Heather chce jak najszybciej wyrwać się z miejsca, którego nienawidzi, czyli przyczepy. Wokół siebie ma tylko przyjaciół...

Po książce spodziewałam się czegoś więcej. Dopiero w połowie książki akcja się bardziej rozkręciła i mi się spodobała. Akcje w książce były w większości przewidywalne, nawet przy zakończeniu domyśliłam się co się stanie, ale wiele było i zaskakujących. Miejscami szybko się ją czytało, chwilami się bardzo dłużyła. Biorąc ją do ręki myślałam, że to będzie bomba, ale trochę się myliłam... Chwilami czułam rozgoryczenie, myślałam, że walka ze swoimi lękami będzie czymś innym.

Fabuła mi się podobała. Świetny pomysł był z grą. Była bardzo realistyczna bez elementów fantastycznych. Oczywiście, że była to gra nielegalna, policja próbowała sobie z tym poradzić. Był przedstawiony problem z alkoholem, narkotykami, rodzin, które się rozpadły, biedy i tego, że świat wcale nie jest taki kolorowy. Ludzie toczyli walkę z samym sobą i własnymi lękami. Pomysł jest wielkim plusem. Mimo to jestem pewna, że autorkę stać na więcej.

Fanom Lauren Oliver polecam tę książkę, ale nie tylko im. Polecam każdemu, kto lubi taki klimat. Mi się książka podobała, ale nie wywarła na mnie większego wrażenia.