Pamiętniki Wampirów: Przebudzenie. Walka. Szał recenzja

Choć trudno w to uwierzyć przed laty ominął mnie szum związany z Pamiętnikami Wampirów. Za bardzo wsiąknęłam w świat sagi Zmierzch i fascynację Edwardem, przez co nie chciałam przez długi czas angażować się w podobny świat. I tak lata mijały, a ja cały czas im starsza byłam, nie czułam, by świat Eleny, Stefano i Damona miałby mi być kiedykolwiek bliski. Ależ się myliłam. Chcąc w przyszłości nadrobić serial, zdecydowałam się końcu na przeczytanie książek i wsiąkłam w pierwsze trzy części, tak głęboko, że zaskoczyłam samą siebie. Poczułam się jak nastolatka, przypominając sobie, jak bardzo kiedyś zauroczył mnie świat wampirów. To było przyjemne odczucie.

Stefano i Damon to bracia, którzy przed laty kochali tę kobietę o imieniu Katherine, która przyczyniła się do tego, że obaj zostali wampirami. Mija kilka stuleci, a bracia ze względu na śmierć ich ukochanej stale się nienawidzą. Stefano postanawia zamieszkać w Fell's Church, by tam zaznać ,,normalnego’’ życia. Na jego drodze pojawia się piękna dziewczyna o imieniu Elena, która do złudzenia przypomina jego dawną miłość. Choć chłopak stara się uodpornić na wdzięk dziewczyny, nie udaje mu się to i wkrótce zostają parą. Niestety w międzyczasie dochodzi do dziwnych wydarzeń w mieście. Ktoś poluje na ludzi i wypija z nich krew. Podejrzenia padają na Stefano, który niezmiennie od samego początku traktowany jest jako obcy. Tylko Elena wierzy w niewinność ukochanego i postanawia go bronić za wszelką cenę. Niestety jej uczucie wystawione jest na próbę, kiedy w mieście pojawia się Damon, który pała żądzą zemsty na swoim bracie i zrobi wszystko by tym razem kobieta, w której obaj się kochają, wybrała jego. Niestety pewne wydarzenia powodują, że Elena dołącza do grona wampirów i wraz z braćmi Salvatore staje twarzą w twarz ze złem.

Ekscytacja po przeczytaniu trzech części nie mija. Jestem w szoku, że świat, który powinien podobać mi się 10-15 lat temu robi na mnie wrażenie właśnie teraz. W tych trzech opowieściach dostałam wszystko, czego chciałam. Od ciekawie zarysowanego wątku miłosnego między parą (o trójkącie trudno tu wspomnieć, bo Damon był tylko tłem), po intuicyjne prowadzenie fabuły, aż do przyciągającego uwagę klimatu zawierającego w sobie ekscytujący mrok. W trzecim akcie zawiodłam się trochę na zachowaniu Eleny, brakowało mi obecności Damona, ale koniec końców bawiłam się świetnie i daję 10/10.