Zabójczy Święty Mikołaj recenzja

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Sir Osmond Melbury, przyjaciel pułkownika Halstocka, komendanta policji w Haulmshire, zostaje znaleziony martwy w swoim gabinecie zastrzelony w dzień Bożego Narodzenia. Dowody wskazują na kogoś z obecnych w posiadłości, a duża grupa osób to członkowie rodziny. Niestety każda z osób przebywających w środku miała motyw, by zabić sir Osmonda. Jedyną osobą, która nie miała motywu, jest Święty Mikołaj, jednak to on miał możliwość oddania strzału i był pierwszą osobą, które znalazła zmarłego. Rodzinna i świąteczna atmosfera panująca w rezydencji zamienia się w chaos. Każdy z mieszkańców i przybyłych do Flexmere ma swoje podejrzenia co do tożsamości mordercy. Jednak to szef policji ma za zadanie odnaleźć sprawcę. Czy mu się to uda?
Zabójczy święty mikołaj to powieść po raz pierwszy wydana w 1936 roku. Być może na przestrzeni lat za sprawą tłumaczenia pewne rzeczy mogły się zmienić, ale myślę, że jedno pozostało niezmienne - klimat tej powieści. Kryminał jest napisany w takim klasycznym klimacie, podobnym do tego, jaki znaleźć można u Agathy Christie. Nie ma tu miejsca na krew, pot i łzy. Mamy tutaj do czynienia ze standardowym kryminałem, w którym dochodzi do morderstwa, a liczba sprawców, choć na początku duża, maleje za sprawą dowodów. Choć na pierwszy rzut oka takie ,,normalne'' śledztwo wydawać może się nudne, tak naprawdę jest czasami bardziej ekscytujące niż kino akcji. Tutaj nie ma zawrotnego tempa, powieść toczy się swoim rytmem, i może dziwnie to zabrzmi, ale ja jako fanka mocnych, mięsistych kryminałów, odpoczęłam przy czymś tak swobodnym i lekkim jak historia pani Mavis. Cieszę się, że akcja powieści jest umiejscowiona w okresie świątecznym. Bardzo trudno jest trafić na dobrze napisany świąteczny kryminał, bo najczęściej w takim wigilijnym klimacie więcej jest powieści obyczajowych albo romansów. Autorce nie dość, że udało się ciekawie prowadzić fabułę, to jeszcze nie przesadzić z otoczką świąt, nadając całości intrygujący atmosferę, trzymając czytelnika w niepewności do samego końca. Ode mnie 8/10. Nie daję wyższej oceny, bo mimo moich zachwytów, na początku trochę trudno było mi wejść w klimat, i zakończenie nie do końca spełniło moje wymagania. Tak to jest, jak chce się być na siłę mądrzejszym od stróża prawa.