Krysia. Mała książka wielkich spraw recenzja

Jak napisała autorka, ta książka nie jest poradnikiem ani tutorialem jak wychowywać dzieci. Tytułowa Krysia ma pięć lat i jest rezolutną dziewczynką, która nie boi się głośno wyrażać swojego zdania na każdy temat. Mama bacznie ją obserwuje i wspiera. Zachowała w sobie dużo z dziecka więc nie uczy swoich dzieci nieufności, nie zmusza do poddawania się schematom, uważnie słucha i odpowiada na trudne pytania, dzięki czemu cieszy się ich zaufaniem. Krysia wie, że chłopcy mogą bawić się lalkami, pomalować paznokcie na różowo, czy ubrać spódniczkę. Dzieci z natury są tolerancyjne, współczujące i prawdomówne do bólu. Krysi refleksje są proste i prawdziwe, zmuszają nas - dorosłych, do przemyśleń, czy zostało w nas jeszcze coś z wrażliwości i szczerości dziecka. Krysia jest przesympatyczną dziewczynką, a jej mama wspaniałą, wspierającą matką. Książka jest ciepła i wzruszająca, pełna uczuć i emocji. Od pierwszych stron polubiłam Krysię i jej rodzinę. Przeczytałam z ogromną przyjemnością. ☺ Polecam wszystkim.