Architekci śmierci. Rodzina inżynierów Holocaustu recenzja

Na przestrzeni lat przez moje czytelnicze ręce przewinęło się wiele książek o tematyce obozowej. Nie wszystkie były dobre, ale z każda kolejną dowiadywałam się czegoś nowego. Wiele historii odżyło na nowo. Takie nazwiska jak Rudolf Hoss, Arthur Liebehenschel czy Karl Koch nie są mi obce. Jednak nie tylko oni odpowiadali za eksterminacje ludności. Takich, którzy swoją pracą przyczyniali się do zagłady, było znacznie więcej.

„Architekci śmierci. Rodzina inżynierów Holocaustu” to nie tylko historia firmy Tofp i synowie. To także obraz poszczególnych członków rodziny, którzy swoją pracą i postępowaniem przysłużyli się nazistom. Losy rodziny poznajemy przed wybuchem wojny, kiedy to ich firma dopiero nieśmiało wkraczała na europejski rynek. Przez lata ich firma urosła w siłę, stając się, głównym dostawcą komór gazowych. Nawet naziści nie byli w stanie pojąć takiego szaleństwa. To, co mieli w głowie Ludwig i Ernst Wolfgang Topfowie nie sposób zrozumieć. Ich celem nie był zarobek, ale masowe mordy. Choć osobiście nikogo nie zabili, to za ich przyczyną ginęli ludzie.

Nie jest to lektura, która dużo mówi o obozach. Nie dowiecie się nic, czego byście nie widzieli o funkcjonowaniu lagrów. Nie znajdziecie tam wspomnień tych, którzy przeżyli. Jeśli właśnie tego szukacie w książkach obozowych, to tego tutaj nie znajdziecie. Autorka skupiła się tylko i wyłącznie na rodzinie i firmie Tofp. Dotarła do bardzo ciekawych materiałów, mówiących o losach poszczególnych członków. Nie jest to łatwa pozycja i nie ze względu na tematykę, ale ilość nazwisk. Dziękuje autorce za zamieszczenie drzewa genologicznego, bo bez niego proces czytania nie miałby sensu. Choć postaci nie jest wybitnie dużo, to każdy nazywa się bardzo podobnie. I każdy jest czyimś wnukiem, ojcem i synem. Nie raz podczas lektury cofałam się, bo nie wiedziałam, o którym Juliusie jest teraz mowa.

Choć książka momentami jest nieco chaotyczna, to warto się z nią zapoznać. Zobaczyć ile postaci przyczyniło się do masowej zagłady. I nie zostało za to osądzonych.