Perska wytrwałość recenzja

Po książki Laili Shukri sięgałam zawsze z wielką chęcią, gdyż może nie jest to literatura wysokich lotów, ale są całkiem fajnie napisane, a co najważniejsze można dowiedzieć się z nich co nieco nt. świata arabskiego. Cyklu "Perska miłość" przed przeczytaniem "Perskiej wytrwałości" nie znałam, ale zabierając się za czytanie byłam przekonana, że "skoro to Laila to musi być super". No niestety nie było.

"Perska wytrwałość" to opowieść o Joannie, która tkwi z toksycznym małżeństwie z bogatym arabskim biznesmenem Alim. Facet jest nie tylko pospolitym chamem, ale przede wszystkim znęca się nad swoją żoną zarówno fizycznie jak i psychicznie. Natomiast Joanna - jak łatwo się domyślić jest od niego całkowicie zależna i zwykle boi się sprzeciwić jego woli. Para ma dwie dorastające córki, które również są podporządkowane ojcu.

Akcja książka rozgrywa się na Malediwach - gdzie Joanna wraz z rodziną oraz towarzyszącymi im przyjaciółmi spędza wakacje i gdzie pewnego dnia niespodziewanie spotyka Dżasima z którym połączył ją całkiem niedawno płomienny romans.

Cała historia nie jest może jakoś szczególnie nudna, bo jednak jakaś tam akcja się toczy, ale moim zdaniem można by śmiało wyciąć z tej książki co najmniej 60 stron, które opowiadają totalnie o niczym. Beznadziejne dialogi pomiędzy bohaterami czy relacjonowanie przez Autorkę na 2-3 stronach kupowania przez bohaterki kapeluszy czy biżuterii - to tylko pierwsze z brzegu przykłady zawartych z książce fragmentów, które nie tylko nic nie wniosły do treści, ale przede wszystkim wywoływały u mnie znużenie.

Co prawda Autorka tradycyjnie zawiera w treści sporo ciekawostek o Bliskim Wschodzie, czy tym razem właśnie o Malediwach, ale nie jest to w stanie zatrzeć kiepskiego wrażenia jakie książka ta na mnie wywarła.

Moim zdaniem "Perska wytrwałość" to pozycja - po pierwsze dla osób, którym "wpadły w oko" wcześniejsze części cyklu, gdyż po przeczytaniu opisów poprzednich tomów podejrzewam, że były napisane w podobnym tonie, a po drugie idealnie bawić się będą przy niej osoby lubiące lekkie romanse z nutką dramatyzmu. Ja natomiast pozostają przy bez cyklowych książkach Laili :)