Alert recenzja

„Alert” jest kolejnym tomem z serii kryminałów, których głównym bohaterem jest Robert Pruski, redaktor i właściciel „Głosu Torunia”, regionalnego portalu informacyjnego. Wraz ze współpracownikami bada on aferę związaną z udziałem miejscowych notabli w imprezach organizowanych w toruńskim klubie „Zatoka Sztuk Pięknych”, na których dochodziło do wykorzystywania nieletnich. Sprawa ta wiąże się z samobójstwem dwóch dziewczyn i ze zniknięciem, po jednej z takich imprez, córki romskiego przedsiębiorcy. Dziennikarze wkraczają w coraz bardziej mroczny świat związany z pedofilią i rynkiem snuff movie.

To, co zwraca uwagę w tej książce to język jakim jest ona napisana. Nawet jeżeli ktoś nie wie, kim jest autor, to ze stylu pisania łatwo się tego domyśli. Krótkie zdania, częste równoważniki, bardzo duża dynamika od razu wskazują na to, że twórca jest dziennikarzem. I w zasadzie cała pierwsza połowa książki to nie tyle próby rozwikłania zbrodni, co raczej przedstawienie w jaki sposób jest ona opracowywana przez dziennikarzy przed udostępnieniem jej czytelnikom. Dużo branżowego języka, wiele bluzgów, ciągłe zwracanie uwagi na liczbę klików i wzrost prenumeratorów. Gdzieś w tym ginie człowiek, którego skrzywdzono. Zmienia się to w drugiej połowie, kiedy wreszcie uwaga dziennikarzy z liczby klików przesuwa się na ofiary przestępstw. Tu jednak pojawia się mistyczny wątek naprowadzania głównego bohatera przez jedną z dziewczyn, która stała się ofiarą zwyrodnialców kręcących potworne filmy „ostatniego tchnienia”. Tak jakby autor nie miał pomysłu jak nakłonić swojego bohatera do zajęcia się tą sprawą, więc angażuje do tego siły wyższe. Czy wytrawnemu dziennikarzowi śledczemu, jakim wydaje się być Robert Pruski, naprawdę jest potrzebna tak nadprzyrodzone natchnienie?

Łatwo odczytać inspiracje autora, bo mamy tu przegląd wszystkich największych sopockich afer obyczajowych ostatnich lat. O jednej z nich Piotr Gołuchowski zresztą już pisał. Tu jednak mamy je wszystkie powiązanie i nie wiem czy działa to na korzyść opowieści. Bo z jednej strony mamy poważny temat, który wymaga skupienia się zwłaszcza na ofiarach, a z drugiej strony mamy jakiś szaleńczy bieg od sensacji do sensacji. Fakt, czyta się to bardzo dobrze, ale po wszystkim zostaje refleksja, że twórczość literacka dotykająca tego typu tematyki nie do końca powinna tak wyglądać. Z drugiej strony nie oszukujmy się – „Alert” to przede wszystkim literatura rozrywkowa i taką rolę na pewno spełnia.
Książkę przeczytałam dzięki Wydawnictwu "Agora", któremu w tym miejscu serdecznie dziękuję.