Rzeźbiarz łez recenzja

,,Gwiazdy są samotne, ale nigdy nie przestają świecić. Nawet kiedy ich nie widzisz."

♡ "Rzeźbiarz łez", czyli książka autorstwa Erin Doom, opowiada o trudnych początkach, miłości oraz przyjaźni.

♡ 17-letnia Nica po wielu trudnych latach spędzonych w sierocińcu, w końcu trafia do długo oczekiwanej adopcji. Dziewczyna w bardzo młodym wieku straciła rodziców i przez długi czas nikt nie chciał jej adoptować. W końcu znajdują się ludzie, którzy chcą stworzyć dla niej szczęśliwą i kochającą rodzinę. Nica nie może uwierzyć, że po tylu latach błagań jej prośby w końcu zostały wysłuchane.
Jej radość szybko ginie, gdyż dowiaduje się, że Norman i Anna zdecydowali się zaadoptować jeszcze jedno dziecko, mianowicie Rigela. Chłopak od zawsze był ulubieńcem opiekunki sierocińca, wszystko dlatego, że to ona znalazła go jako niemowlę pod drzwiami Grave. Rigel od samego początku nie szukał przyjaciół, dlatego coraz bardziej zamykał się na znajomości i stawał się wobec innych oschły. Dzieci z sierocińca również nie próbowały wchodzić z Rigelem w jakiekolwiek relacje, ponieważ był on dla nich przerażający. Nica nigdy nie miała dobrych relacji z Rigelem. Uważała, że chłopak wręcz jej nienawidzi, dlatego wiadomość o tym, że w mają trafić do jednej rodziny adopcyjnej budziła jej strach. Wiedziała, że nie może popełnić żadnego błędu, bo to prawdopodobnie ostatnia okazja, aby mogła mieć rodzinę, o której tak długo marzyła.

♡ Historia Rigela i Nicy jest pełna sprzeczności, co sprawia, że jest ona taka wyjątkowa. Traumatyczne przeżycia z Grave zbliżają ich do siebie. Opowieść pokazuję nam, że możemy przezwyciężyć nasze lęki, jeśli tylko tego chcemy.

♡ Uważam, że książka jest napisana przepięknie. Czytając ją czułam się jakbym przeżywała tę historię razem z bohaterami. Mimo, że autorka często powtarzała niektóre fragmenty fabuły, przez co książka się dłużyła, to naprawdę warto sięgnąć po tę pozycje. "Rzeźbiarz łez"na pewno zostanie w mojej pamięci na długo. Jeśli ktoś nie chce czytać tej książki to polecam również film. Chociaż różni się on znacząco też jest wart polecenia.
Na koniec chcę tylko powiedzieć, żebyście pamiętali, że każdy ma swojego rzeźbiarza łez. I nie zamartwiajcie się za bardzo bo każdy koniec jest początkiem czegoś wyjątkowego.

Q: A wy jesteście team książka czy film?