Dintojra recenzja

Człowiek uczy się przez całe życie. I nie wstydzę się przyznać do tego, że czegoś nie wiem. Dopóki nie spotkałam się z tytułem książki Sylwii Chutnik „Dintojra” to nie wiedziałam w ogóle, że taki wyraz istnieje. A co on oznacza? Według słownika PWN ma ono dwa znaczenia: 1. sąd lub krwawa rozprawa w środowisku przestępczym; 2. sąd rabinacki wydający orzeczenia w sprawach cywilnych. Ciekawe, prawda?

„Dintojra” składa się z jedenastu opowiadań i gdzieś tak w połowie książki zaczęłam się zastanawiać wraz z koleżanką, która również ją czytała, co by tu napisać? Jaki jest wspólny mianownik skoro te wszystkie opowiadania są tak różne? Otóż wpadłam na to rozwiązanie dopiero teraz. Mianownikiem jest sąd oraz emocje. Kto powiedział, że trzeba iść do ogromnego budynku, gdzie zasiada sędzia, są adwokaci i prokuratorzy aby odbył się sąd nad człowiekiem i jego przewinie? Otóż nie ma takiej potrzeby. Bo w opowiadaniach Pani Chutnik, to bohaterowie w głównej mierze są sędziami. Wobec siebie, sąsiadów, znajomych czy rodziny. Osądzają wszystko. Marazm, nadpobudliwość, życie i śmierć. A wszystkiemu towarzyszą emocje, miłość, nienawiść, żal, nerwy, gniew, spokój...

Po zapoznaniu się z całością muszę wspomnieć, że zbyt szybko przeczytałam owych jedenaście opowiadań. Dlaczego tak uważam? Część z nich może nas zaskoczyć, otworzyć oczy na pewne sprawy inne zszokować. Niektóre z nich są zbyt nowatorskie i aby dotrzeć „clue” czytelnik potrzebuje chwilę „oddechu” na jego dogłębne przeanalizowanie, bo tak naprawdę, po chwili refleksji, okazuje się, że większość z nich ma więcej niż jedno przesłanie a moja rola nie polega na ich streszczeniu. W związku z powyższym zachęcam do spokojnego zapoznania się z lekturą i starannego przeanalizowania tego co autorka stara się nam w swój niepowtarzalny sposób przekazać o nas samych, rodzinie, znajomych i całym świecie. Mam nadzieję, że to co do nas „mówi” trafi w serca czytelników. A ja jestem ciekawa jakie emocje Wam będą towarzyszyły podczas czytania „Dintojri” i jak ją osądzicie.

Dziękuję, za możliwość zapoznania się z lekturą, Wydawnictwu Znak Literanova oraz Pani Bognie z PRart Media.