Sajmarskie bajania recenzja

Szymon Hełmecki - autor dwóch książek z gatunku fantasy, urodzony w 1988 roku. Zadebiutował w 2021 roku książką "Sajmarskie bajania". Jego druga książka, "Midraj", ukazała się w 2024 roku. Autor jest archeologiem z pasji i z wykształcenia. Studiował na Uniwersytecie Wrocławskim, pracował na wykopaliskach w Polsce i Peru. Z zamiłowania jest językoznawcą, muzykiem, hodowcą kameruńskich owiec oraz pisarzem hobbistą. Przygodę z piórem rozpoczął kilka lat wcześniej od opowiadania fantasy pt. „Płomykiem i scyzorykiem”. Ciepłe przyjęcie dzieła zachęciło go do rozwinięcia uniwersum Rzeczykolegialnej Lechickiej i tak powstały „Sajmarskie bajania”.

"Sajmarskie bajania" to pierwszy tom "Trylogii Fajterskiej", który ukazał się w 2021 roku dzięki wydawnictwu Ridero. Książka z gatunku "fantasy" liczy sobie 155 stron.

Sajmonella, małowioskowe popychadło, zostaje wciągnięty w niebezpieczną grę prowadzoną przez dwie konkurujące ze sobą agencje wywiadu. Zmuszony do zmagań z siłami, których z początku nie pojmuje, ani które nie pojmują jego, ostatecznie okazuje się być zaskoczeniem nie tylko dla samego siebie.
Grafitowy Dziedzic, legenda lechickich szpiegów, najchętniej dożyłby czterdziestki w spokoju, dogorywając na przedwczesnej emeryturze gdzieś pośrodku ciemnego lasu. Gdy dawny współpracownik podrzuca mu kukułcze jajo o imieniu Sajmonella, las staje się nagle za mały dla nich obu, a przeszłość dosięga Dziedzica z zupełnie nieoczekiwanej strony.

Fantastyka nie jest moim gatunkiem. Choć mam kilka swoich perełek, które lubię, to jednak zwykle po nią nie sięgam. W przypadku "Sajmarskich bajań" przemogłam się jednak i pomyślałam, że spróbuję. I nie żałuję. Książkę pana Hełmeckiego czyta się błyskawicznie (ma raptem ponad sto kilka stron) a sama fabuła równie szybko wciąga.

Głównym bohaterem powieści jest Arunia Paladynowicz zwany Grafitowym Dziedzicem, który jest emerytowanym członkiem Gildii Fajterów. Dziedzic żyje sobie spokojnie do momentu, aż w jego życie z impetem wkroczy Sajmonella - wioskowy głupek i popychadło, który wbrew sobie zostaje wplątany w intrygę pewnej organizacji paramilitarnej. Spotkanie Dziedzica z Sajmonellą jest początkiem intrygującej, niebezpiecznej, pełnej humoru przygody, która wciągnie niejednego czytelnika.

Stworzona przez autora historia jest dobra. Na tyle dobra, że chętnie przeczytam jej kontynuację. Szybko wciągnęłam się w lekturę, czytałam ją z napięciem i uśmiechem na twarzy. Nie ma tu nudy, dużo się dzieje, są zaskakujące zwroty akcji oraz humor słowny. No nic dodać nic ująć. Mnie się podobało.