Single recenzja

Beth Eleanor, przez przyjaciół i rodzinę nazywana Bee, wychodzi za mąż za Matta. Ostatniej nocy przed weselem Bee martwi się jeszcze rozmieszczeniem gości przy stolikach. Największy problem stanowią single, których dziewczyna musi usadzić tak, aby dobrze się czuli w towarzystwie innych par (nie rozumiem dlaczego Bee nie umieściła wszystkich singli przy jednym stoliku). Samotni przyjaciele panny młodej stanowią galerię arcyciekawych postaci. Koleżanka ze studiów Hannah specjalizuje się w organizacji castingów do filmów. Kobieta nadal przeżywa rozstanie ze swoim byłym, który na przyjęciu ma się pojawić z nową ukochaną. Dawna przyjaciółka Vicky ukrywa przed wszystkimi depresję. Aby zachować pozory w futerale po gitarze wozi specjalną lampę leczniczą. Rob wymiguje się od udziału w imprezie pod pretekstem opieki nad psem chorującym na epilepsję. Wujek Joe nie dogaduje się z matką Bee, jednak mimo wszystko postanawia przybyć na ślub ukochanej bratanicy. Z kolei Phil jest gościem przypadkowym, gdyż zjawia się w zastępstwie chorej matki. Losy wszystkich bohaterów przeplatają się wzajemnie tworzący wybuchową mieszankę i prowadząc do zaskakującego finału.

Debiutancka powieść Meredith Goldstein to słodko-gorzka opowieść o współczesnych, samotnych trzydziestolatkach. Akcja powieści koncentruje się wokół ślubu i przyjęcia weselnego, jednak trzecioosobowy narrator przedstawia nam kolejno wszystkich bohaterów, a w retrospekcjach opowiada o mniej lub bardziej burzliwej przeszłość każdego z nich. Trzeba przyznać, że autorka wykreowała fajne i nieschematyczne postacie, które w trakcie rozwoju fabuły potrafią zaskoczyć czytelnika. Najbardziej polubiłam Roba. Historia mężczyzny i jego psa autentycznie mnie wzruszyła.
Styl pisania Meredith Goldstein jest lekki, a język prosty, dzięki czemu powieść czyta się błyskawicznie. Szkoda tylko, że autorka nie zostawiła miejsca na żadne refleksje. Ponadto przez cały czas czułam w tle charakterystyczny, amerykański klimat. Choćby te wszystkie dziwne i pompatyczne przygotowania do ślubu, kilka druhen w takich samych sukienkach, usadzenie gości przy stolikach jako skomplikowana operacja logistyczna (jakby dorośli ludzie sami nie mogli zdecydować gdzie i z kim mają ochotę usiąść). Jest w tym wszystkim jednak urok amerykańskich komedii romantycznych. Zresztą sama książka jest doskonałym materiałem na film. W głowie już obsadziłam głównych bohaterów.
Polecam wam tę powieść jako lekką lekturę na nudne wieczory, od której nie należy oczekiwać niczego więcej niż chwili niezobowiązującej rozrywki. Sama bawiłam się wyśmienicie.