Pragnienie recenzja

"Mężczyzna odwrócił głowę i wsunął sobie coś do ust. Potem wyszczerzył zęby w uśmiechu. Elise nie mogła oderwać oczu od jego twarzy. Sztuczna szczęka wyglądała na zrobioną z żelaza. Czarna, zardzewiała, z ostrymi zębami na górze i na dole, przypominała potrzask na lisy."

DAWNY ZNAJOMY
Harry Hole obiecał już nigdy nie wrócić do roli śledczego. Jednak pewnego dnia otrzymuje od swojego największego wroga propozycje nie do odrzucenia. Hole przyłącza się do pościgu za seryjnym mordercą, jak się później okaże znajomym z dawnych lat nawiedzającym go w snach.

"To ich pragnienie jest jak pożar. Właśnie dlatego mówi się o gaszeniu pragnienia. Póki się go nie ugasi, będzie pochłaniać wszystko z czym tylko się zetknie."

Kiedy kilka lat temu po raz pierwszy przeczytałam pierwszą część przygód Harry'ego Hole nie rozumiałam tego całego fenomenu na punkcie Nesbo. Wtedy u nas był jeszcze nieznany, jednak za granicą nie szczędzono pochwał. Wraz z czasem styl Jo ewoluował i każda następna powieść była coraz lepsza.
"Pragnienie" jest wspaniale napisaną krwawą historią, w której nie brakuje drastycznych opisów zbrodni seryjnego mordercy i mistrzowskiej manipulacji sprawcy. Książka pełna zwrotów akcji, napięcia, łamigłówek i wielkiej niespodzianki.
Harry Hole mawia, że nie można lekceważyć pierwszej myśli, bo jak się później okazuje ona jest najistotniejsza. Czytając najnowszego Nesbo popełniłam ten błąd i przez to jest to jedyna powieść, w której nie udało mi się odgadnąć sprawcy. Sięgając po "Pragnienie" pamiętajcie o zasadzie Harry'ego.