Torusy recenzja

"Pewnego dnia pojawiły się torusy, a świat, jaki znamy, przestał istnieć." Uwierzcie mi, że przeczytałam książkę od deski do deski i na prawdę nie wiem czym są te torusy, a świat tam przedstawiony wcale tak bardzo nie różni się od tego, w którym aktualnie żyjemy.
Co wspólnego ma z tą historią Księżyc i Mars? Tyle co współcześnie. Wyprawy na Księżyc i próby wypraw na Marsa to żadna nowość i nowina.
Czym jest deja vu? W tej książce, na pewno powtarzalnością rozdziałów.
Jaką rolę w walce o przyszłość odegrają Anonymous? Szczerze to na podstawie lektury ciężko to stwierdzić.
Kim byli albo kim są Adam i Ewa? Prędzej Ad Am i Efa, ale wątek warty uwagi. Szkoda, że tak mało poświęcono mu czasu w książce.

Ogólnie książka chaotyczna. Po zapoznaniu się z opisem i wstępem miałam ogromną nadzieję na kawał porządnego Science Fiction, z walką o ludzkość jaką znamy z robotami, maszynami tj. torusami(?). Niestety otrzymałam dość dziwną opowieść o polskim uchodźcy, który odnajduje się w świecie podobno niepodobnym do współczesnego. Odniosłam wrażenie, że czytam swojego rodzaju powieść dziękczynną na cześć Szwajcarii. Co najbardziej mi się nie podobało? Szowinizm wylewający się z książki z każdej strony, wszechogarniająca obraza kobiet. O co tak na prawdę chodziło - nie wiem. Powieść nie przedstawiała żadnej konkretnej akcji, rzeczywiście tam się po prostu nic nie działo. A może ja nie dojrzałam do tego rodzaju Science Fiction?