Oddanie w czasach nienawiści recenzja

Przemek Pawelec w swojej książce Oddanie w czasach nienawiści porusza temat, który rzadko gości w literaturze – trudne decyzje o umieszczeniu bliskich w domach opieki społecznej. Na kartach książki znajdziemy trzy autentyczne historie rodzin, które zmagały się z wyzwaniami, jakie stawia opieka nad bliskimi dotkniętymi chorobą Alzheimera. Dzięki szczerym wywiadom autor zabiera nas w świat miłości, poświęcenia, ale także bólu i trudnych wyborów.

Każda z przedstawionych historii to odrębna opowieść o rodzeństwie, które przez lata walczyło, by jak najdłużej zapewnić swoim bliskim godną opiekę w domu. To jednak także zapis momentów, w których miłość i dobre chęci zderzały się z rzeczywistością – postępującą chorobą, wyczerpaniem fizycznym i psychicznym oraz brakiem wsparcia systemowego. Autor z ogromnym wyczuciem ukazuje, jak bolesna jest decyzja o powierzeniu opieki nad bliskimi instytucjom, ale jednocześnie pokazuje, że w takich chwilach oddanie i troska przybierają inną formę.

Pawelcowi udało się uchwycić wielowymiarowość emocji towarzyszących opiekunom. Z jednej strony mamy głęboką miłość i determinację, by pomagać do końca, z drugiej zaś – poczucie bezradności i wyrzuty sumienia, które często towarzyszą decyzji o przekazaniu opieki profesjonalistom. Książka nie jest jednak jednostronnym spojrzeniem na trudności życia rodzinnego. Autor daje również głos pracownikom domów pomocy społecznej, rzucając światło na rolę, jaką odgrywają w systemie wsparcia osób starszych. Pawelec unika demonizowania opieki instytucjonalnej, skupiając się raczej na próbie zrozumienia, dlaczego dla wielu rodzin jest to jedyna możliwa opcja.

Narracja jest pełna empatii i wrażliwości, co sprawia, że książka nie tylko wciąga, ale również głęboko porusza. Każdy wywiad to intymna, wręcz spowiedź bohaterów, których życie zostało wywrócone do góry nogami przez chorobę. Autor nie unika trudnych pytań, co sprawia, że książka jest niezwykle autentyczna i szczera.

Oddanie w czasach nienawiści to nie tylko opowieść o miłości i poświęceniu, ale także ważny głos w dyskusji o potrzebach opiekunów rodzinnych i funkcjonowaniu systemu opieki społecznej. Książka zmusza do refleksji nad tym, jak w obliczu starzenia się społeczeństwa powinniśmy wspierać tych, którzy decydują się na opiekę nad bliskimi. Dla osób, które same mierzą się z podobnymi wyzwaniami, może być także źródłem otuchy i zrozumienia.

Przemek Pawelec stworzył dzieło, które porusza do głębi. To książka o tym, jak wielką siłę mają więzi rodzinne, ale także o tym, że miłość czasami wymaga trudnych decyzji. Każdy, kto ma rodzeństwo lub bliskich zmagających się z chorobą, znajdzie w tej książce coś, co głęboko go poruszy. Dla mnie jest to jedna z tych pozycji, które zapadają w pamięć na długo. Zasłużona ocena – 10/10.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl