Dziewczęta z Szanghaju recenzja

Pearl i May to kolejno astrologiczny smok i koń, co według chińskich wierzeń determinuje ich charakter i wiąże się z określonymi przymiotami. Jedna z nich jest odważna, ma silną wolę i twardo stąpa po ziemi, podczas gdy drugą cechuje roztrzepanie i chęć bycia w centrum uwagi. Poznajemy je gdy są młode i beztroskie, zarabiając na życie jako modelki. Jednak bankructwo ojca i wojna, która opanuje ich kraj szybko obróci w pył wszystko, co do tej pory miały, wraz z marzeniami. Siostry będą zmuszone wyruszyć w podróż, która na zawsze odmieni ich życie.

Uwielbiam sagi rodzinne, bo bardzo podoba mi się to, że mogę śledzić losy bohaterów na przestrzeni lat i obserwować zmiany jakie zachodzą w ich życiu, a także w nich samych. Są sukcesy i porażki, ktoś się rodzi i ktoś umiera, a koło życia nieustannie się toczy wyciągając na jaw skrzętnie skrywane tajemnice, których w książce Lisy See również nie mogło zabraknąć. Ponadto jestem zachwycona tym, jak precyzyjnie autorka odmalowała odmienne charaktery sióstr oraz ich sposoby myślenia. Jest to najlepiej widoczne pod koniec powieści, gdy siostry konfrontują ze sobą swoje spojrzenia na kluczowe momenty w ich życiu. Okazuje się, że każda odbierała je na swój sposób, interpretowała zupełnie inaczej, nie doceniała tej drugiej, a także nie była wolna od egoistycznych, a czasem i bezmyślnych zachowań. Nie mniej jednak tym, co zawsze je łączyło była siostrzana miłość. Niejednokrotnie trudna, bo okupiona wyrzeczeniami, a także napiętnowana cierpieniem, ale nigdy nie ustająca, co jest chyba najpiękniejszym przesłaniem tej książki.

Nie można jednak przy tym wszystkim zapomnieć o tle, na którym rozgrywają się opisywane wydarzenia. Mamy tu przecież Szanghaj opanowany przez wojnę, rodzinę w trudną położeniu, bo ściganą za długi przez swego rodzaju chińską mafię, często dramatyczną sytuację imigrantów przybywających do USA i przetrzymywanych w warunkach iście jenieckich, a w końcu i słynne Chinatown w Los Angeles, czyli dzielnicę, w której Chińczycy próbowali stworzyć sobie azyl, który tak naprawdę bardziej przypominał getto.

Jeśli zaś chodzi o sposób w jaki książka została napisana to powiem tylko tyle: Lisa See po prostu czaruje słowem. Pisze językiem lekkim , a zarazem barwnym, takim który intryguje i porywa, mimo tego, iż w gruncie rzeczy jest prosty. Sama historia budzi wiele emocji, zarówno ze względu na opisywane wydarzenia, jak i bohaterów. Strach , złość, niedowierzanie, ale i sympatia, to tylko kilka moich własnych reakcji podczas lektury. A wszystko to zostało doprawione sporą szczyptą chińskiej kultury, która mnie osobiście fascynuje ;)

Polecam!