Skazana za miłość recenzja

“Nie zna potęgi miłości ten, kto nigdy nie musiał jej stracić".

Bruno Wojciechowski ma trudne relacje z rodziną, zawsze był tym niechcianym synem. W 1938 roku jako początkujący pisarz wraca w rodzinne strony. Chciałby napisać powieść, ma nadzieję, że pomogą mu w tym odbyte w Paryżu warsztaty twórcze i zdobyte doświadczenia. Na jego drodze staje Róża Różańska, to spotkanie zmieni wszystko w jego życiu. Jest rok 1994, Nikodem Ławrynowicz jest pracownikiem Komisji Badań Zbrodni Hitlerowskich. Pracuje nad słownikiem biograficznym z osobami, które przysłużyły się Polsce. Dociera do niego, że powinien opisać życie Ruty Różańskiej. Przekonuje się, że nikt tak naprawdę nie zna historii życia tej kobiety. Osobą, która powinna wiedzieć coś więcej o Róży, jest Bruno Wojciechowski, pisarz, dziennikarz i AK-owiec. Jednak mężczyzna nie kwapi się, by wyjawić prawdę.

Zajmująca lektura, swoisty hołd dla walczących wolną Polskę. Wielowątkowa akcja powieści toczy się niespiesznie i wzbudza emocje. Fabuła dokładnie przemyślana, dopracowana w każdym szczególe, trzymająca w napięciu. Mamy dwie ramy czasowe, II wojnę światową i lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku. Wyraźnie czuć wiedzę historyczną autorki. Styl Pani Niny jest płynny, naturalny, lekki, pomimo poruszanych tematów, przyjemność z czytania ogromna. Atutem powieści są bohaterowie, skomplikowane, autentyczne osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele różnych emocji. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałam ich kręte życiowe ścieżki. Rutę polubiłam od razu to silna, wytrwała, odważna kobieta, nigdy w życiu nie miała łatwo.

Oparta na faktach opowieść. Przenosi nas do dramatycznych, niespokojnych czasów II wojny światowej. Wyraźnie ukazuje realizm tamtych czasów, wszechobecną bezduszność, brutalność i okrucieństwo. Patriotyzm, walka za ojczyznę, bohaterstwo, poniesione straty. Niesprawiedliwość losu, walka o przetrwanie, traumatyczne przeżycia. Miłość, taka prawdziwa, jedyna, która przychodzi niespodziewanie.

Fascynująca, niespokojna, bolesna opowieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Nie da się przejść obok niej obojętnie. Potrzebna i mądra. Bardzo polecam, czytajcie!