Słaby punkt recenzja

Na tapecie „Słaby punkt” czyli drugi tom serii Oszukany czas Kingi Tatkowskiej. W tym miejscu czuję, że muszę zadać wam jeszcze jedno pytanie. Wolicie czytać serie książkowe czy preferujecie raczej jednotomówki? Bo u mnie to jest tak pół na pół. Lubię powieści zamknięte w jednym tomie ale jak historia jest naprawdę wciągająca i jak zdążę zżyć się z bohaterami to żal mi kończyć z nimi przygodę zbyt szybko. Wiecie o co mi chodzi? Często zdarza się też tak, że pierwszy tom serii jest ok, ale tyłka nie urywa, a drugi okazuje się genialny. Zdarzyło się wam trafić na taką serię. Czasem warto dać szansę kolejnym częściom i cieszę się przeogromnie, że sięgnęłam po „Słaby punkt”, pomimo, że poprzednia część podobała mi się tak na 3+/5. Tym razem dostałam wszytko czego oczekiwałam. Jest dynamiczna, zaskakująca i porywająca akcja. Są rewelacyjnie wykreowane postacie. No i są te emocje, których zabrakło mi w „Oszukanym czasie”. Jednym słowem dostałam w ręce powieść kompletną, do której absolutnie nie mogę się o nic przyczepić.

W skrócie o fabule.
Po aresztowaniu Roberta Marti i Wilku próbują ułożyć sobie życie na nowo. Szykowanie wspólnego gniazdka i oczekiwanie na „małego wilczka” pochłaniają całą ich uwagę. Niestety sielanka nie może trwać wiecznie. Wilku dostaje nowe zlecenie... Działając pod przykrywką zbliża się do rosyjskiego gangstera handlującego żywym towarem. Niczego nieświadomy Oleg dopuszcza do siebie Kamila. Sprawa posuwa się powoli, ale zgodnie z planem dopóki... Olegowi wpada w oko Marta, którą Wilku przedstawił mu jako swoją siostrę. Policja widzi w tym wszystkim szansę na przyśpieszenie całej akcji. Proszą Martę o pomoc. Dziewczyna ma zbliżyć się do gangstera, zdobyć jego zaufanie i wyciągnąć jak najwięcej informacji, które pomogą władzom w rozbiciu tej grupy. Ale co jeśli Oleg przejrzy jej zamiary?

To co podobało mi się najbardziej to napięcie jakie autorka od początku budowała. Praktycznie do samego końca trzymała czytelnika w niepewności. Nie było wiadomo w którym momencie wszystko pierdyknie, bo w końcu kiedyś ten moment musiał nadejść. Kilka razy miałam wrażenie, że już za chwilę, za momencik Oleg domyśli się wszystkiego i zemści się na Marcie, że tak perfidnie zagrała na jego uczuciach. Swoją drogą bardzo podoba mi się to w jaki sposób Kinga nakreśliła postać Olega. Intrygował mnie. Nieprzewidywalny gangster, który był niczym bomba. Nie wiadomo było kiedy wybuchnie i rozpiepszy wszystko dookoła. Mimo wszystko dał się podejść jak małe dziecko. Otworzył się dla Marty i wpuścił ją do swojego czarnego serca. A potem bummm...💥

O nie nie nie☝️ Nie zdradzę nic więcej. Zachęcam do sięgnięcia po tę serię bo naprawdę warto. 👌