Recenzja książki Spirytystka

Książki Maxa Czornyja pochłaniam nałogowo już od kilku lat. Zawsze jego nazwisko kojarzyło mi się z przyjemną lekturą — och, pardon. Jeśli tylko można tak powiedzieć o łamaniu kości, czy wypruwaniu flaków. Jednak płynność i język, jakiego używa autor, bardzo zachęca do lektury.

Nie będę ukrywać, że kiedy pojawiają się nowe serie od ulubionych autorów, przed przeczytaniem pojawia się w mojej głowie obawa. W końcu kto nie porównuje książek do siebie, niech pierwszy rzuci kamieniem. Kiedy w mojej skrzynce znalazłam egzemplarz "Spirytystki" od Wydawnictwa Filia, mimo woli się uśmiechnęłam i prędko zabrałam do czytania.

Po lekturze "Mortalisty" nie spodziewałam się fajerwerków. Pamiętam, że był to moment, w którym najlepiej ominęłabym szerokim łukiem ocenianie książki według ilości gwiazdek. Było to dla mnie coś nowego, a jednocześnie starego. W przypadku "Spirytystki" mam podobny problem. Chociaż może nie dotyczy on ocenienia książki, ale schematów, które są powielane już wystarczająco zbyt długo.

Moje rozważania nad schematami mogły pojawić się ze względu na to, że zaraz po "Spirytystce" nadrobiłam ostatnie dwa — przynajmniej na tę chwilę — tomy serii o Komisarzu Deryle. Miałam wrażenie, że te trzy książki spajają mi się w jedną i każda z nich jest dokładnie o tym samym. Nieśmiało zauważyłam, że w prawie każdej książce Czornyja — przynajmniej ostatnio — mamy mordercę — najczęściej seryjnego, bo jaki inaczej miałoby to sens — który komunikuje się z organami ścigania za pomocą wideo i internetu. Schematycznie, jest to pozornie szaleniec, niebrzydzący się krwią, flakami i śmiercią. Choć Mond nie jest powiązany z organami ścigania, służy im pomocą i chcąc nie chcąc rozwiązuje sprawę.

Pomysł, który spodobał się tysiącom czytelników? Powielajmy schematy! Bo czemu nie? Niestety moim zdaniem to droga prowadząca tylko w dół, a przynajmniej na pewno dla czytelników, którzy czytają wszystkie książki danego autora.

"Spirytystka" nie była może rozczarowaniem, ale brakuje mi już tego ognia, którym od samego początku oczarował mnie Max Czornyj.