Lulu i Drapek recenzja

Książki dla najmłodszych czytelników, dla dzieci powinny zawsze mieć jakieś mądre przesłanie. Nie inaczej jest w niezbyt grubym, bo zaledwie 124-stronicowym opowiadaniu o przygodach małej Lulu i jej najwierniejszym przyjacielu kocie Drapku. Zanim dojdziemy do tego, co chciała przekazać dzieciakom autorka, kilka słów o niej.

Pani Eugenia Pryszczepa jest z pochodzenia Ukrainką. Od siedmiu lat mieszka w stolicy Dolnego Śląska, Wrocławiu. W swojej edukacji postawiła na psychologię i pracuje jako psycholog i pedagog socjalny. W swojej szufladzie zgromadziła teksty w języku ukraińskim i rosyjskim. Jest entuzjastką literatury, uwielbia słowo pisane. Z ogromną satysfakcją poznaje nowe miejsca i tradycje panujące tam.

Kilka słów o opakowaniu, czyli o okładce książeczki. Od razu rzuca się w oczy ogromny kot, a na jego puszystym grzbiecie siedzi dziewczynka. Widać, że podróżują po niebie wśród błękitnego nieba i białych obłoczków. Ruszajmy więc z nimi do krainy przygód!

Główna bohaterka opowiadania ma na imię Lula. Młoda osoba ma niespełna pięć lat i nie wyobraża sobie życia bez jej najwierniejszego przyjaciela, kota Drapka. Jest ciekawa świata, ale nie zawsze zgadza się z poglądami rodziców. Mimo że kocha ich bardzo mocno, nie zawsze chce stosować się do ich zasad, ograniczeń, ma własne zdanie, niekoniecznie zgodne z nimi. Zawsze na swój sposób stara się rozwiązać i interpretować nurtujące ją problemy.

Dzieci mają bujną wyobraźnię, więc Lula w swoich snach wyrusza w podróż, by poznać, jak skonstruowany jest świat. Towarzyszy jej oczywiście wierny przyjaciel Drapek. Udają się do krain zwanych Grubokotija, Psisport i Książkokotija. Lula poznaje tam znaczenia słów, takich jak: zdrowie i szczęście. Nauczy się, że nie warto popadać w pewne skrajności. Warto równoważyć pewne sprawy, by nasze życie było ciekawe.

Bardzo sympatyczne opowiadanie. Pokazuje nam, że nie zawsze trzeba popadać w skrajności życiowe. Nie zawsze trzeba tylko przestrzegać diety i wyłącznie trenować na maksa sport. Nie zawsze trzeba wyłącznie czytać, ale też nie wolno być leniem i tylko zajadać się pysznościami, smakołykami i wyszukanymi daniami. Wszystko to można połączyć i cieszyć się życiem.

Książeczkę polecam dla dzieci, które swobodnie umieją już czytać, bądź rodzicom, którzy mogą wieczorami przeczytać kolejne rozdziały swoim dzieciom.

Książkę otrzymałem z Wydawnictwa Novae Res, za co serdecznie dziękuję.