Srebrna łyżeczka recenzja

Ostatnie tygodnie poświęciłam na lekturę kryminałów i w końcu nastała pora na jakaś lżejsza lekturę i stanęło na czekającą od lipca powieść Magdaleny Witkiewicz „Srebrna łyżeczka”.

Pierwszy raz spotkałam się z tą autorka niecały rok temu, kiedy dzięki wydawnictwu filia mogłam przeczytać „Listy pełne marzeń”, których lekturę do tej pory bardzo miło wspominam.

„Srebrna łyżeczka” okazała się zupełnie czymś innym, niż się spodziewałam. Liczyłam na trochę tajemnicy rodzinnych z minimalnym wątkiem miłosnym, a otrzymałam można powiedzieć powieść, w której jest zupełnie na odwrót.

Powieść to taka trochę bajeczka dla dorosłych, bardzo przyjemnie napisana. Udało mi się ją przeczytać w jeden wieczór i absolutnie nie żałuje poświęconego czasu. Chyba potrzebowałam czegoś lekkiego i przyjemnego, żeby po prostu psychicznie odpocząć.

Cała książka jak dla mnie wymiata, niestety już na 100 stron przed zakończeniem, rozwiązanie stało się dla mnie przewidywalne, a ja lubię mieć efekt wow na ostatnich stronach. Na pewno jeszcze kiedyś sięgnę po jakaś powieść tej autorki, może mi coś polecicie?

Główną bohaterką powieści jest młoda kobieta, o imieniu Lidia. Dziewczyna od dziecka miewa ogromne problemy z matką, a jej rodzinne ognisko praktycznie nie istnieje. Dziewczyna nie pamięta nawet ojca, który podobno zmarł, gdy ta była malutka. Wchodząca w dorosłość nastolatka przeżyła już w swoim życiu więcej niż nie jeden dorosły. Pewnego dnia dostaje tajemniczy list, której adresatką okazuje się nieznana staruszka. Dodatkowo chce ona przekazać jej w spadku mieszkanie. Lidia zupełnie nie wie co powinna o tym myśleć, dlaczego starszej Pani tak na tym zależy?

Jak możecie się domyślać dużo będzie się działo wokół tajemniczych srebrnych łyżeczek z wygrawerowanym "L", dokładnie jak pierwsza litera jej imienia. Bardzo ciekawy pomysł, jednak jak dla mnie szkoda, że końcówka była tak przewidywalna. Pomimo tego pozycja bardzo mi się podobała i zdecydowanie będę ją polecac. A wy macie w planach pozycje tej autorki?

7⭐️