Stacje serc recenzja

🦋 🦋 🦋
W upalne lato 2017 r. pozornie zwyczajne spotkanie trochę roztargnionej i samotnej Róży oraz niedostępnego Mateusza w samym centrum Warszawy jest początkiem tajemniczych zbiegów okoliczności. Niby wszystko dzieje się jak zwykle w takich sytuacjach…Ale czy na pewno?
Róża i Mateusz zdobywają się na gesty, które jeszcze całkiem niedawno wydawały im się obce. Mówią słowa, których nie chcą wypowiedzieć. Spacerują po Warszawie, rozmawiają o literaturze, robią najbardziej zwyczajne rzeczy. Jednak czują coś, czego nie rozumieją i nie potrafią wytłumaczyć.
Nastrojowa opowieść o poszukiwaniu prawdziwej miłości, która nadchodzi niespodziewanie. Pozornie zwyczajna historia serii wakacyjnych spotkań przy stacjach warszawskiego metra linii M2 jest także krytyką współczesnego świata, w którym każdy z nas trochę się pogubił, a prawda jest ostatnią rzeczą, na którą jesteśmy gotowi.

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

Czy mieliście kiedykolwiek taką sytuację gdy przeczytaliście opis książki i od razu chcieliście ją przeczytać? A czytając okazało się zupełnie coś innego?? Ja tak miałam z tą książką.

Czego oczekiwałam? Że bohaterowie w tej powieści czyli Róża i Mateusz będą spotykać się przy stacji warszawskiego metra. Niby przypadkowo ale z czasem zaczęli by rozmawiać. Myślalam ze to znajdę w książce ale niestety te nadzieję były złudne.
Z myślą że jednak nie otrzymałam tego będę się cieszyć powieścią taka jaka jest. No tak się nie stało.
Tak trudno było wbić mi się w fabułę ja nigdy. Cała książka była dla mnie poprostu nudna. Masa opisów które mogłabym zaakceptować gdyby wnosiły więcej do samej akcji. Masę ulic które mnie totalnie nie interesowały i najzwyczajniej w świecie zgubiłam się na początku.

Nie jednokrotnie przysypiałam przed lekturą. Monotonna akcja-Książka mogłaby mieć maksymalnie 200 stron gdyby wyrzucić nie potrzebę opisy.

Szukałam ratunku w bohaterach. Bez szans. O Róży nie widziałam za dużo ale mimo wszystko cząstki informacji były, gdy chodzi o Mateusza to nie wiemy praktycznie nic. Gdyby mnie ktoś o niego zapytał to mogłabym jedynie stwierdzić że podróżuje bo pozwala mu na to praca i że ma około 40 lat. Tyle.

Ale.. Jest ale. Gdy były dłuższe fragmenty ze bohaterowie że sobą rozmawiali czytało mi się dobrze. Dialogi były dobrze wykreowane i to czytało mi się najlepiej. Wszak za dużo ich nie było by uratować tą książkę.

Jestem w stanie zrozumieć ze ta powieść jest pierwszą w dorobku autorki i mam nadzieję że następne będą lepsze 🦋

Dla mnie niestety na nie. Od początku wiedziałam że będzie mi z nią trudno gdyż spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Fakt przyjęcia czegokolwiek w powieści poległ na samym początku.