Stella. Narodziny psychopatki recenzja

Spowita mrokiem przeszłość budzi najdziksze instynkty. Umysł owładnięty szaleństwem i do bólu nim przesiąknięty nie ujawnia się od razu. Blokady puszczają w sprzyjających okolicznościach, by móc zrealizować pragnienia zrodzone w chorej wyobraźni. Cuchnące niepoprawnością bagno. Gdy chcesz przed nim uciec, wyłaniają się demony, oplatając mackami przerażenia. Lęk przed nieznanym wiąże się z zachwianym poczuciem bezpieczeństwa. Nastaje wrogi czas, który bezlitośnie pożera i niszczy. Otchłań ciemności zdaje się nie mieć końca.

Stella Skalska w jednej chwili z beztroskiej nastolatki staje się produktem, doświadczając wszystkich potworności tego świata. Po stracie rodziców, zmuszana, przez wychowującego ją wuja, do zarabiania własnym ciałem. Rodzi się w niej gniew na otaczającą niesprawiedliwość.

Autor po raz kolejny stworzył rewelacyjny portret psychologiczny zaburzonej osobowości.
Thriller, który ukazuje bezlitosne studium zła uśpionego głęboko w zakamarkach umysłu. Niepokojąco i mrocznie odsłania tajemnice, które wirują, aż wreszcie wydostają się na światło dzienne. Ochronny pancerz pęka. Doświadczone krzywdy powracają niczym koszmar i przejmują władzę. Pod powłoką osamotnienia skrywa się trudna i przejmująca historia.

Dzieciństwo definiuje życie. Kształtuje się wówczas osobowość tworząc bazę późniejszych decyzji, wyborów, zachowań. Zranienia emocjonalne wywierają negatywny wpływ i pozostawiają niezatarte piętno. Odciska się trwale i ujawnia po latach. Złość uderza ślepo. Obłęd jak toksyna zmienia sposób myślenia. Uwiera jak zadra torując drogę zemsty. Człowiek zainfekowany wirusem nienawiści, zmienia się w niszczyciela.

Bohaterka żyje iluzją pięknej przyszłości, tęskniąc za normalnością i gdy zdaje się, że jest już bliska spełnienia, los po raz kolejny wystawia ją na ciężką próbę. Zatapia smutki w alkoholu gubiąc hamulce.

Wspomnienia ciągle drążą i są jak smuga błota, którą trudno zmyć. Każda myśl zakończona szponami szarpie umysł. Pazury wydrapują potrzebę działania, by wymierzyć karę w odwecie.

Jeden błysk w mroku zmienia wszystko. Uwolniona iskra ma ogromną siłę. Napędza kołowrotek dram, aż wszystkie blokady puszczają. Osobista tragedia wżera się do krwiobiegu i wypala dziury pod skórą. Wystarczy impuls, by wzbudzić morderczy szał i opętać emocje.

Otwieramy sekretne drzwi, by obnażyć wszystkie przewinienia. Spotykamy przerażający obraz upodlenia dziecka. Bagaż rozczarowań, które pozornie mają nie uwierać, a odciskają ślady na całe życie, pozostawiając ból, upokorzenie, strach.

Powieść przepełniona złem. Brutalna. Okrutna. Trudna. Naznaczona rodziną, której tak naprawdę nigdy nie było. Zanurzamy się w ludzkim cierpieniu i nienawiści.
Polecam bardzo! Czytajcie.