Światło, które utraciliśmy recenzja

Ta książka to mistrzostwo świata. Sama nie wiem od czego zacząć, bo najchętniej opisałabym całą historię podkreślając jak bardzo nie zgadzam się z jej zakończeniem.
Lucy i Gabe poznali się, można powiedzieć, że przypadkiem, ale nie do końca, bo prędzej czy później pewnie i tak by się poznali. To jest taka typowa miłość od pierwszego wejrzenia, motyle w brzuchu, cudowne wspólne chwile. Jak to w życiu w pewnym momencie ich drogi się rozchodzą ponieważ każdy podąża swoją drogą zawodową i niestety to jest ta sytuacja, w której każde z nich musi wybrać albo miłość albo karierę, bo gdyby wybrali miłość to jedno z nich byłoby nieszczęśliwe zawodowo. Chociaż zapewniają, że ich miłość przetrwa wszystko i żadna przeszkoda im nie zaszkodzi, to życie weryfikuje ich słowa, gdy Gabe dostaje wymarzoną pracę, która wymaga od niego konkretnej i trudnej decyzji. Lucy kocha tego mężczyznę, więc zgadza się na rozłąkę, która ma być chwilowa. Po czasie okazuje się, że to wszystko nie jest takie proste jak mogłoby się wydawać. Kiedy kontakt ogranicza się do naprawdę minimalnego, to okazuje się, że dobrze sobie radzą tam gdzie są. Układają swoje życie na nowo i są szczęśliwi, ale kiedy spotykają się po latach ich uczucie odżywa, ze zdwojoną siłą.
Los jak to los bywa przewrotny, więc kiedy zrozumieli, że są sobie przeznaczeni i łączy ich prawdziwa najszczersza miłość staje się coś, co już na zawsze zmieni życie Lucy.
Ta książka jest przepełniona wszystkimi emocjami jakie tylko istnieją. Po jej zakończeniu długo nie można wrócić do normalnego życia, bo ta książka daje do myślenia i kompletnie przewartościuje wasze dotychczasowe priorytety życiowe. Miałam ochotę wyć z rozpaczy kiedy czytałam ostanie kartki.
Myślę, że ta książka wywoła u was katharis i przeciągnie was dosłownie po ziemi i uderzycie głową o bruk. Sama nie pamiętam czy kiedykolwiek miałam w ręku książkę, która by wywołała u mnie kalejdoskop uczuć i sprawiłaby, że zaczęłabym zastanawiać się nad swoimi życiowymi decyzjami.
Polecam "Światło, które utraciliśmy" każdemu, bo naprawdę jest wartościowa.