Sfora recenzja

Panie i Panowie, dzisiaj na okładce kolejna książka Przemysława Piotrowskiego pod tytułem „Sfora”. Co to oznacza? To, że nasza radosna ekipa z Igorem Brudnym na czele wraca do gry!

Sprawy policji w Zielonej Górze znowu się komplikują. W lesie pod miastem dokonano mrożącego krew w żyłach odkrycia. Odnaleziono rękę. Po oględzinach włos wszystkich wtajemniczonych zjeżył się na głowie, bowiem wszystkie ślady pozwalają postawić jedną tezę… Kończyna została odgryziona przez człowieka!

Media szaleją, a po mieście rozchodzą się plotki o rzekomym wilkołaku. Na tym jednak nie koniec, sprawa robi się coraz dziwniejsza, gdy policja odnajduje ciało zakonnicy. Przyczyna śmierci? Morderstwo. Stan ciała? Rozszarpana przez wilki. To jest właśnie powód, dlaczego Brudny, Julka, Czarniecki i reszta bandy spotyka się ponownie i łączy siły przeciw kolejnemu psychopatycznemu mordercy. Wszystkich szokuje również fakt, że wiele wskazuje na to, że przeszłość Brudnego ponownie jest częścią sprawy. Jak wszystkie drogi prowadzą do Rzymu, tak wszystkie przestępstwa prowadzą do Brudnego.

Czy „Sfora” spełniła moje oczekiwania? Jak najbardziej. Autor utrzymał poziom, który zaprezentował w poprzedniej książce. Śledztwo ponownie angażowało i szokowało. W każdym zdaniu doszukiwałam się ukrytych motywów i znaków. Po wcześniejszych doświadczeniach nie wiedziałam, czy mogę ufać wszystkim zaangażowanym w sprawę, a także momentami miałam problem z odróżnieniem prawdy od fikcji. W końcu wilkołaki nie istnieją. Prawda?

Właściwie były miejsca, gdzie akcja na moment zwalniała, ale po chwili wracała ze zdwojoną siłą i wywalała mnie z kapci. Dosłownie. Uważam jednak, że żeby uzyskać pełny obraz sytuacji powinno rozpocząć się od „Piętna”. Jednak, nie jest to niezbędne i nowy czytelnik powinien bez większego problemu nadążyć za tym co wydarzyło się w Zielonej Górze.

Jedyne co jeszcze mogę napisać to POLECAM POLECAM POLECAM i niecierpliwie czekam na kolejne przygody Brudnego i reszty ferajny, którą niezaprzeczalnie uwielbiam!