Dawca recenzja

Lubię poznawać nowych autorów i czytać ich debiuty. Przemierzać pierwsze szlaki, obserwować pierwsze kroki, zanim rozwiną swe żagle i zachłysną się sławą. Tym razem wyszukałam książkę młodego chłopaka ze Złotoryi, który obecnie mieszka we Wrocławiu. Michał kochał książki od najmłodszych lat, pisanie zaczął od wstawiania recenzji w mediach. Czyli coś nas łączy, ale ja chyba na tym poprzestanę, a on poszedł dalej i napisał książkę z gatunku kryminał, sensacja. Gratulację.

Akcja książki dzieje się w małym miasteczku, w którym dochodzi do serii zaginięć młodych ludzi i tajemniczych morderstw. Sprawca jest nieuchwytny, jakby grał na nosie każdego i zaplatał wszystkich dookoła w swoją grę. Nieświadomi tego mieszkańcy, biorą udział w jego grze, a strach dookoła piętrzy się niczym pajęczyna z pająkiem cierpliwie czekającym na swoją zdobycz. Cierpliwość zawsze jest owocna i popłaca. Ten co zastawia sidło czuje satysfakcje, złapany, jest bez wyjścia... Bez powrotu.

Sprawą zajmuje się dwóch policjantów, którzy dadzą się poznać od strony zawodowej, jak i prywatnej, zyskując tym naszą sympatię. Akcja nie jest zbyt szybka, ponieważ autor rozbudował swą książkę i odmiany wprowadza wątek obyczajowy. Gdzieś pomiędzy tymi gatunkami, zostają wplatane informację odnośnie powstających Synów Dawcy, czyli dilerów słynnego narkotyku który rozwesela. Książka porusza trudne sprawy kryminalne i psychologiczne. Pokazując co narkotyki robią z człowieka, ja potrafią go zmienić. Zobaczymy do czego człowiek może się posunąć, by zażyć działkę i poczuć ekstazę. Można zobaczyć jak normalny młody człowiek zmienia się bezwiednie, a potem siła nałogu nie pozwala powrócić do tego co było...

Książka gruba 600 stron napisana drobnym maczkiem, także jak się po nią sięga, to trochę zajmuje jej przeczytanie. Troszkę bym ją skróciła i ominęła pewne zbyt długie rozwinięcia, przez które traciłam czasami wątek, ale oprócz tego uważam, że autorowi udał się debiut i życzę owocnej pracy nad nową książką i wielu sukcesów.