Synowie wojny recenzja

„ Strach pomaga zachować rozwagę, ale trzeba pilnować, żeby nie sparaliżował przytomności umysłu.” (str.271)

Jest to trzecia i ostatnia część sagi „ Czas niepokoju”, obejmująca lata 1939 -1946. Najbardziej smutna i przejmująca jako, że wojna bardzo skomplikowała losy ludzkie. Szczególnie był to trudny czas dla Żydów, a część naszych bohaterów była Żydami, a także dla ich przyjaciół Polaków, którzy nie potrafili się pogodzić z tym jak traktowano ich znajomych.

Trwają bombardowania Warszawy. Szpital żydowski, w którym pracował Michał i Helena został częściowo zbombardowany, a później zabrano z niego sprzęt medyczny. Szpital mógł przyjmować tylko Żydów, Aryjczyków ewakuowano, zarówno pacjentów jak i personel. Oboje pracowali ponad siły i walczyli o życie małych pacjentów. Często byli bezradni. Helena cieszyła się krótkimi chwilami, mogąc spotkać się z ukochanym i synem.

Dużo się działo w rodzinach Malinowskich i Melnerów. Smutek mieszał się z radością, której było znacznie mniej, szczęście z nieszczęściem i tak toczyło się ich życie w wojennej zawierusze. Okupant pokazywał coraz bardziej brutalną twarz, zwłaszcza w stosunku do Żydów. Życie w stolicy stawało się coraz trudniejsze. Zniszczone bombardowaniami miasto, bieda, trudności ze zdobywaniem pożywienia, drożyzna, wzrost przestępczości, niepewność przeżycia.

Konrad działał w konspiracji. Nikomu nie mógł o tym powiedzieć. Jego grupa to słynni Muszkieterzy, których zadaniem było inwigilowanie Niemców. Przez co musieli przebywać w ich towarzystwie, czego nie mogli zrozumieć ich przyjaciele.

Senior Malinowski nie zmienił się. Wszystkich ludzi mierzył swoją miarą. Krysia by pomóc siostrze coraz bardziej pogrążającej się w niebycie, często gościła w domu Malinowskich, którego nie cierpiała, a w szczególności jego domowników i ich kłamstw.

Ignacy działał w ruchu oporu. Bardzo się zmienił. Był świadkiem zdarzenia, które uświadomiło mu kto jest prawdziwym wrogiem. Spotkał Krysię, obiekt swojej miłości, która wcześniej z nim zerwała po jego niechlubnym wyczynie. Oboje się przekonali, ze uczucie nie minęło.

Basia i Janek wrócili do Warszawy, bo w Poznaniu do którego wcześniej uciekli zaczęły się czystki wśród Polaków.

Powstało getto, do którego Żydzi musieli się przeprowadzić. Według Niemców była to ochrona przed tyfusem. W końcu szpital żydowski został przeniesiony do getta. Warunki w nim były koszmarne. Później zaczęły się wywózki i powolna likwidacja getta. Tragiczne obrazy chylącego się ku upadkowi getta i ludzi traktujących śmierć jako wybawienie. Później powstanie warszawskie, okupione śmiercią walczących i cywilów i całkowitym zniszczeniem stolicy, a na koniec gehenna w obozie pruszkowskim.

Bohaterowie w ekstremalnych sytuacjach potrafili pokonać strach, stawić czoła przeszkodom, walczyć o swoje życie i bliskich. Ale jak to na wojnie musiały być ofiary, więc pożegnaliśmy niektórych bohaterów.

Lektura warta polecenia.