Pieśń królowej lodu recenzja

Lubicie skandynawski klimat? A jak do tego dodamy siedemnastowieczne księstwo w Dani i retelling królowej śniegu?

Jeśli mam tu fanów sagi o ludziach lodu, to to jest książka dla was.

Dawno temu Wiktoria usłyszała.

"Nie wychodź za mąż, dopóki nie wrócę". Postanowiła dotrzymać danej wtedy obietnicy. Lata mijały, a dla 24-letniej obecne Wiktorii świat staje na głowie, jej brat zostaje osadzony i oskarżony, za co grozi mu kara śmierci, która ostatecznie otrzymuje. Zdruzgotana Wiktoria wini za wszystko kapitana, gdy do tego nieszczęścia dochodzi jeszcze fakt, że jej ojciec zaginął na morzu, ona sama musi stawić czoła wszystkim obowiązkom. Jej macocha i przyrodnia siostra zostają z niczym, ale Wiktoria postanawia zaopiekować się nimi. Gdy do księstwa po latach powraca książę Johann, Wiktoria liczy na to, że jej życie się odmieni. Jednak gdy nakazuje jej pójść za mąż za kapitana, ta stanowczo odmawia. W miasteczku zaczynają, ginąc ludzie i nikt nie potrafi znaleźć sprawcy. Wiktoria i kapitan zawierają sojusz, by odnaleźć sprawcę tych zbrodni. A sama Wiktoria będzie musiała wybrać, o które uczucie warto będzie zawalczyć?

Zaciekawiłam?

Mam nadzieję, że tak, bo książka jest turbo wciągająca. Nie muszę chyba mówić, że jako fanką sagi o ludziach lodu i kobiety, że szkła, zakochałam się od razu, a gdy do tego dodamy stare wierzenia, magiczne stworzenia i fakt, że Królową lodu naprawdę się tu pojawia, to mamy powieść doskonała. Książka opowiada o różnicach klasowych, o miłości tej pierwsze, ale też tej prawdziwej. Nie brak tu intryg i zagadek. Jawa miesza się, że snem, a pieśń niczym u syren prowadzi ludzi w objęciach śmierci. Sama główna bohaterka, mierzy się tu, z tym, co od niej wymagają, a tym, co sama chciałaby robić.

Czuje się pogubiona i tęskni za bratem i matką. Jej relacja z macochą jest z początku zimna, ale im bliżej końca tym ta relacja się poprawia. Najbardziej denerwowała mnie jednak młodsza siostra głównej bohaterki, jej głupie pomysły doprowadzały mnie do szału. Ale to chyba jedyna postać, która tak zalazła mi za skórę. Nie będę się więcej rozpisywać, książka jest świetna i chciałabym więcej takich.