Z Pokorą przez życie recenzja

Kolejny wywiad rzeka z niedawno zmarłym wybitnym aktorem komediowym. Bardzo lubię pana Wojciecha za role w filmach Barei (niezapomniana Marysia z filmu 'Poszukiwany, poszukiwana'), za występy w kabarecie Olgi Lipińskiej. Również za występy w purenonsenownych skeczach radiowych Marii Czubaszek, w których gra logicznego, ułożonego faceta (pana Kazia) robionego w konia przez Irenę Kwiatkowską (ciotkę) i Jerzego Dobrowolskiego (pana Jurka). Słucham tych skeczy do dziś, wciąż bawią.

W książce Pokora opowiada o swoim życiu, bogatej karierze, znajdujemy też nieodłączne anegdotki. Co ciekawe, aktor nie lubi wracać do zresztą świetnej komedii 'Poszukiwany, poszukiwana' która przyniosła mu olbrzymią popularność i trochę kłopotów, bo został zaszufladkowany jako aktor mężczyzna, który może zagrać kobietę. Mówi też o trudnym charakterze Stanisława Tyma, który lubi brylować na scenie i nie toleruje konkurencji.

Niemniej od pewnego momentu łapałem się na tym, że jakieś to mało ciekawe było, bez blasku, bez iskry. Może dlatego, że u Pokory wszystko przebiegło tak gładko i dobrze. Centrum jego życia stanowiło udane małżeństwo, do tego stopnia, że żona, pani Hanna, współuczestniczyła w wywiadzie. Mamy też sporo (za dużo) opowieści o rodzinie, dzieciach, wnukach itd. Na przykład dostajemy cały rozdział o chorobie pani Hanny, prawdę mówiąc mało interesujący, Miło poczytać o szczęśliwym życiu rodzinnym, ale … prawdę mówiąc to nudne. Może dlatego, że, jak pisał genialny Tołstoj: „Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób” W tej książce czytamy o szczęśliwej rodzinie i szczęśliwym życiu, w innych wywiadach z aktorami (Kowalewski, Fronczewski) mieliśmy różne dramaty; to czyniło je dużo ciekawszymi.

Wydaje się, że taki, a nie inny układ książki to wina przeprowadzającego wywiad pana Pyzi, który nie miał jasnej koncepcji rozmowy i dał sobie narzucić to, co czytamy. Wyszła laurka. To miła, sympatyczna lektura, ale powierzchowna, niewiele z niej w głowie zostaje.