Recenzja książki Szkoła luster

Karol Marks powiedział kiedyś, że rewolucje to lokomotywy historii. Napędzane gniewem i żądzą zemsty burzą stary porządek a na jego zgliszczach budują nowy, wydawać by się mogło, lepszy świat. Wolność, równość i braterstwo, hasła rewolucji francuskiej, to idee od lat niesione na sztandarach przez tych, którzy wierzą, że można stworzyć społeczeństwo bez podziałów i uprzywilejowanych elit, gdzie każdy obywatel będzie tak samo ważny, szanowany i doceniany.
I choć historia wielokrotnie pokazała, że to piękna mrzonka to ciągle nie brakuje tych, którzy wierzą że świat może tak wyglądać.

Ewa Stachniak, autorka która dała się poznać czytelnikom między innymi jako autorka powieści o Katarzynie Wielkiej, tym razem zabiera czytelnika do Francji za panowania króla Ludwika XV, by w niezwykle intrygujący sposób opowiedzieć o końcu panowania dynastii Burbonów i rewolucji, która zmieniła oblicze tego kraju na lata niosąc ze sobą terror i strach.
Kiedy młodziutka Véronique, której oszałamiająca uroda, wpada w oko osób z otoczenia samego króla, trafia do pięknej rezydencji z myślą, że będzie w niej służącą, jej życie zmienia się raz na zawsze. Okazuje się, że zamiast sprzątać pokoje ma być damą do towarzystwa polskiego hrabiego, kuzyna królowej (Marii Leszczyńskiej), pod postacią którego kryje się sam król. Jego chuć przez lata zaspokajały liczne kochanki ze słynną markiza de Pompadour na czele. Znudzony damami z wyższych sfer pod koniec życia zaczął gustować w młodziutkich, niewinnych dziewczynach które wykorzystywał i zamieniał na inne gdy już mu się znudziły. Véronique nie zdaje sobie spawy, że jej być albo nie być zależy od kaprysu podstarzałego władcy, który może wszystko.
Jednak władza królewska zaczyna się powoli chwiać. W społeczeństwie tli się już zarzewie buntu, który wybuchnie z pełną mocą w lipcu 1789 roku. Dziewczyna jeszcze nie wiem, że jej przyszłość będzie burzliwa i pełna cierpienia.

"Szkoła luster" to powieść w której można się zatracić. Ja delektowałam się nią czerpiąc przyjemność z każdej przeczytanej strony. To pełna wzruszeń, skłaniająca do refleksji historia, opowiedziana z taką dbałością o szczegóły, iż czułam się jakbym była poddaną na dworze Ludwika XV i widziała ten świt blichtru i rozpusty, który niebawem spłonie i zaleje się krwią.

Polecam Wam gorąco lekturę tej książki. Nie będziecie rozczarowani.