Kroniki czasu Ziemi recenzja

Tak dalecy, a jednocześnie tak bliscy

Autor: @AnnaKatarzyna ·3 minuty
2024-09-14
2 komentarze
19 Polubień
Kroniki czasu ziemi” — to książka niezwykła do tego stopnia, że po raz pierwszy stanęłam przed dylematem: „Jak ocenić tę pozycję?".

Zacznę od tego, że już na samym początku „zahipnotyzowała” mnie okładka. Wyjątkowa, oryginalna klepsydra, w której piasek zdaje się przesypywać po stopniach mijającego czasu i do tego te kolory. Cały ten obraz w jakiś „magiczny” sposób wyciszał mój umysł. Nie ukrywam, że to przede wszystkim okładka była powodem, który sprawił, że sięgnęłam po tę książkę. Nie wnikając też głębiej w jej opis, początkowo przyjęłam założenie, że jest to „fascynująca odyseja poprzez czas, odkrywająca dzieje zaginionej cywilizacji [...]”. Zaginionej cywilizacji... czyli: trochę historii, tajemnic i nowych odkryć. Jednak przyporządkowanie tej pozycji do gatunku science fiction, sprowadziło mnie na inne tory.

Andrzej Góral w swojej wyjątkowej książce wykreował dla Czytelników świat, w którym na przestrzeni dziejów rozwijają się dwie cywilizacje: homoriańska i ludzka. Oddalone do siebie czasowo, odmienne kulturowo, a jednocześnie „bliskie” w sferze emocjonalnej czy społecznej.

„Opowieść nasza skupia się głównie na pokazaniu różnych aspektów życia w społeczeństwie homoriańskim i procesów, jakie w nim zachodziły. Celem jest wykazanie komplementarności tej cywilizacji z naszą. Jednak należy sobie zdawać sprawę z tego, że podobieństwo nie jest pełne".

Te dwie cywilizacje „[...] łączy [...] jeden wspólny mianownik — środowisko, w którym te społeczności powstawały, rozwijały się i ukształtowały".

Pierwsze strony lektury nie przyciągnęły mojej uwagi. Wręcz przeciwnie. Były dla mnie na tyle niezrozumiałe i niezwykłe, żeby nie powiedzieć „dziwne”, że gdyby nie była to książka, którą zobowiązałam się zrecenzować, odłożyłabym ją na półkę. Jednak poczucie obowiązku „popchnęło” kolejne karty książki ku nowym opowieściom. Te natomiast zaczęły wciągać mój umysł w coraz głębsze zakamarki wiedzy, ciekawości i nauki.

Muszę przyznać, że bywały fragmenty tekstu, jak dla mnie zbyt zawiłe, naukowe i filozoficzne, do tego stopnia, że stawały się nużące i męczące. Przykładem może być rozdział zatytułowany „Wagowie". Dla równowagi były także rozdziały pełne dynamiki i ciekawych wątków i emocji jak, chociażby „Incaria” czy też „Cirithania".

„Kroniki czasu ziemi” to ponad trzysta stron, na których autor opisuje dzieje obu cywilizacji.
Obrazy z życia bohaterów pozwalają nam poznać panujące tam struktury władzy, spojrzeć na relacje rodzinne i międzyludzkie, a także poczuć emocje, jakie targały bohaterami. Przyjaźń, miłość, namiętność, zdrada, strach, nienawiść; oddanie, poświęcenie, walka o przetrwanie, walka o władzę. Tragedie i dramaty. Wielkie odkrycia i coś, co doprowadziło do zagłady cywilizację homoriańską.

Losy przedstawicieli obu cywilizacji przeplatają się na kartach książki, by w finale opowieści znaleźć się w tym samym czasie, w tym samym miejscu. Wszystkie rozdziały książki składają się na jedną opowieść, mimo to każdy z nich mógłby sam w sobie być osobnym opowiadaniem.

Czytając książkę staram się znaleźć w niej przesłanie. Odpowiedzieć na pytanie: „Co autor chciał przekazać Czytelnikom?". Spoglądając na świat stworzony przez Artura Górala można dojść do wniosku, że niewiele różni naszą cywilizację od homoriańskiej. Czy poprzez te opowieści i świat, który stworzył autor, ma dotrzeć do nas ludzi jakieś przesłanie? A może ostrzeżenie?

„Przepraszam czytelników za ten, być może nudny, naukowy wywód, ale postanowiłem go przytoczyć ze względu na inną, bardzo ważną konkluzję, jaką chciałbym przedstawić i uzasadnić. Dotyczy ona procesów obecnie zachodzących w ludzkiej społeczności. Procesów zagrażających naszej społeczności. Rodzaj ludzki znalazł się w punkcie krytycznym, z którego może już nie być odwrotu".

Wyimaginowana cywilizacja homoriańska przestała istnieć. Dlaczego? Czym homorianie zasłużyli sobie na zagładę? Czy poznanie ich historii pomoże nam Czytelnikom spojrzeć na nasz świat z innej perspektywy? Czy umiemy uczyć się na błędach innych? Nawet cywilizacji, która nie istniała, lecz została stworzona na kartach tej książki.

Przyznaje, że lektura pozostawia Czytelnika z myślami pełnymi znaków zapytania, refleksją nad życiem i pewnym rodzajem ciekawości. I dlatego pomimo trudnych do przebrnięcia fragmentów muszę uznać ją za wartą przeczytania, lecz jednocześnie dodać, że nie jest to książka z półki: „łatwa, lekka i przyjemna".

Mogłabym także pokusić się o zakwalifikowanie tej książki do kategorii — melodramat. Dlaczego? O tym musicie przekonać się sami.

Anna Katarzyna Balcerek
Książka w ramach akcji recenzenckiej serwisu Granice.pl

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-09-09
× 19 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Kroniki czasu Ziemi
Kroniki czasu Ziemi
Andrzej Góral
7.7/10

W tajemniczych głębinach przeszłości naszej planety kryje się zapomniana historia, czekająca na to, by ujrzeć światło dzienne. „Kroniki Czasu Ziemi” to fascynująca odyseja poprzez czas, odkrywająca d...

Komentarze
@jatymyoni
@jatymyoni · 20 dni temu
Interesująca recenzja, ale przeraża mnie określenie melodramat.
× 2
@AnnaKatarzyna
@AnnaKatarzyna · 20 dni temu
No cóż, nie wszystkie historie miłosne kończą się dobrze 🤫
× 1
@jatymyoni
@jatymyoni · 20 dni temu
Czytałam inne recenzje i mnie przeraziła historia miłosna, nie lubię romansów.
× 2
@jorja
@jorja · 19 dni temu
Ja ją jeszcze "męczę" ;)
× 1
@AnnaKatarzyna
@AnnaKatarzyna · 18 dni temu
Powodzenia 😀
Czekam z ciekawością na Twoją recenzję.

Pozdrawiam serdecznie i życzę fantastycznego tygodnia 🤗
@jorja
@jorja · 18 dni temu
Już mi się śmiać chciało, bo ja też rzuciłam się na okładkę nie wnikając co się kryje w opisie wydawcy ;)
× 1
Kroniki czasu Ziemi
Kroniki czasu Ziemi
Andrzej Góral
7.7/10
W tajemniczych głębinach przeszłości naszej planety kryje się zapomniana historia, czekająca na to, by ujrzeć światło dzienne. „Kroniki Czasu Ziemi” to fascynująca odyseja poprzez czas, odkrywająca d...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Tytuł: Kroniki Czasu Ziemi Autor: Andrzej Góral Wydawnictwo BookEdit Data premiery: 30.07.2024r. #współpracareklamowa #współpracabarterowa #współpracarecenzencka Opis książki: W tajemniczych głębina...

@aleksandra390 @aleksandra390

Cóż za okładka! Nie jestem odosobniona w poglądzie, że okładka "Kronik czasu ziemi" jest bardzo dobra. Przyciąga, intryguje, zachęca do czytania. Klepsydra w takim ujęciu jest niesamowita, kolory rob...

@elutka_a @elutka_a

Pozostałe recenzje @AnnaKatarzyna

Miło mi się poznać
Krok pierwszy – odzyskać utracone Ja

„Kiedy […] patrzę w lustro, widzę puste, obce oczy. Nie ma w nich nic. Czy ktoś tam w ogóle jest? Podnoszę rękę, by wytrzeć twarz, a ta obca kobieta robi to samo. Ta, kt...

Recenzja książki Miło mi się poznać
Poczuj tę siłę
Nie jesteś sam(-a)

„Chcę dać ludziom poczucie, że nie są sami, że ktoś na końcu świata może mieć ten sam problem, że ten problem można rozwiązać”. Lekka i przyjemna, zabarwiona osobistymi...

Recenzja książki Poczuj tę siłę

Nowe recenzje

Dom trzepoczących skrzydeł
Dom trzepoczących skrzydeł
@daria.ilove...:

"Babcia twierdzi, że jestem marzycielką. Ale co innego mi pozostało? (...) Rzeczywistość jest zbyt przygnębiająca" Fal...

Recenzja książki Dom trzepoczących skrzydeł
Dopóki oddycham. Lovro
Kto jest kim w tej historii?
@Mirka:

@Obrazek “Życie to podstępne, krwiopijcze monstrum. Im więcej daje, tym więcej zabiera.” Miłość daje o sobie znać...

Recenzja książki Dopóki oddycham. Lovro
Zbawca
Zbawca pragnie sprawiedliwości
@katexx91:

Pewnego dnia do szkoły wchodzi młody chłopak w białej szacie i zaczyna strzelać do uczniów, potem wypowiada słowa: „Zba...

Recenzja książki Zbawca
© 2007 - 2024 nakanapie.pl