Usłyszeć śpiew jeleni recenzja

Trochę jestem czechofilką, więc gdy wpadł mi w oko czeski kryminał, nie mogłam mu się oprzeć.

Helašná - maleńka osada, gdzie jesienią śpiewają jelenie. Ośmioletni Honza nocą wymyka się z domu, by ustrzelić jednego. Chciał, żeby mama była z niego dumna. Zamiast jelenia spotyka na swojej drodze zabójcę, a rano lokalny muzyk znajduje w lesie bestialsko zamordowaną dziewczynę. Nikt nie wie, dlaczego spokojna i miła Ivana Hůlová padła ofiarą tak okrutnej zbrodni. Sprawę badają kryminalni z Ostrawy, jednak nie jest to łatwe, bo mieszkańcy wsi kłamią. Wątki sięgają na Słowację, gdzie biznesmen zgłasza zaginięcie swojej partnerki. Sofie Beciková była łudzącą podobna do Ivany...

František Šmehlík stworzył kryminał w klasycznym stylu, bez wszędobylskiej makabry i rozlewu krwi. Mimo opisu bestialskiego mordu na Ivanie książka nie epatuje okrucieństwem, autor nie tworzy scen obliczonych na wstrząśnięcie czytelnikiem. Dopiero pod sam koniec jakby przypomniał sobie, że można by rozlać trochę krwi, i na tle całości, zakończenie może wydawać się szokujące, a sam motyw działania sprawcy wręcz banalny.

Plusem jest stworzenie naturalnej atmosfery, szczególnie wśród śledczych wydziału kryminalnego. Zamiast lubianego teraz przez autorów trendu na kreowanie familiarnego klimatu policji, gdzie wszyscy się kochają, podziwiają i poklepują po plecach, dał nam obraz ludzi, którzy się nie lubią, rywalizują ze sobą i daleko im do kumpelskich relacji.

Kolejny atut to lekko mroczny klimat maleńkiej osady. W Helašnej autor osadził wiele ciekawych i różnorodnych postaci, i ta ich odmienność wpływa na atmosferę wokół wydarzeń. Ci ludzie kłamią, mataczą, ukrywają tajemnice własne i sąsiadów... czyli samo życie.

Autor posługuje się lekkim, sprawnym stylem, fabuła jest spójna, a między wierszami daje się wyczuć ten rubaszny, specyficzny czeski humor, za który m.in. uwielbiam Czechów.

Podobało mi się.