Recenzja książki Troska

"Jedyną rzeczą, jakiej nikt nie może zagwarantować jest jutro." 

"Troska" to książka o historii dwoja młodych ludzi, którzy mają rodzinne problemy. Marty i Daisy - tak wiele ich różni, ale łączy ich troska o bliskich. 

Po śmierci ojca, Marty mieszka z mamą i jej partnerem. Brakuje mu nie tylko ojca,  z którym był bardzo zżyty, ale i mamy, która cierpi na depresję, zamyka się w sobie, zatraca we wspomnienia i nie dopuszcza do siebie faktu, że potrzebuje pomocy. 

Marty nie chcąc by opieka społeczna odebrała mu ostatnie namiastki rodziny i normalnego życia dorabia na stoisku z antykami na lokalnym targu, tym samym zaniedbując szkolne obowiązki. Ważniejsza jest dla niego rodzina. 

"Łatwiej jest trzymać ludzi na dystans,  niż być z nimi blisko."

Życie Daisy nie jest idealne. Daisy ma młodszego brata, który cierpi na dystrofię mięśniową Duchenne’a, a każdy jego dzień może być tym ostatnim. 

Dziewczynka zdaje sobie sprawę, że życie jej brata jest najważniejsze. Kocha go najbardziej na świcie, jednak nie zmienia to jednak faktu, że w domu czuje się nieco samotnie,  nikt nie zauważa jej tak jak kiedyś. Daisy stara się wspierać swoich rodziców. 

Pewnego dnia ta dwójka nastolatków spotka się ze sobą, co sprawi, że Marty i Daisy będą mogli choć na moment poczuć się jak rówieśnicy. 

Powieść „Troska” nie jest historyjką o poszukiwaniu miłości. Jest to powieść o dorastaniu w cieniu innych. Bohaterowie powieści zmuszeni są dźwigać swój krzyż, zmagając się z nie tylko problemami, które pojawiają się w życiu wielu młodych ludzi.