O sensie życia recenzja

Kiedy o sensie życia mówi człowiek, który przeżył Holokaust, trudno obok jego słów przejść obojętnie. Szczególnie, kiedy przekonuje, że zawsze, niezależnie od okoliczności i doświadczeń, warto „powiedzieć życiu tak”. Viktor E. Frankl austriacki profesor neurologii i psychiatrii był więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych w Auschwitz i Dachau. Jedenaście miesięcy po wyzwoleniu wygłosił w Wiedniu szereg publicznych wykładów, w których przekonywał, że człowiek zawsze, nawet w najgorszych momentach, jest w stanie znaleźć w sobie nadzieje i cel, jakim jest po prostu żyć… Książka „O sensie życia” to zbiór trzech wykładów nieżyjącego już Viktora E. Frankla, które zostały wzbogacone o wstęp Joachima Bauera, znanego niemieckiego lekarza i autora kilku książek non-fiction oraz kilka słów od zięcia zmarłego, czyli profesora dr Franza Veselya.

Na tych niespełna 150 stronach można tak naprawdę znaleźć ogrom cennej treści. Wiedziałam, że będę poruszona, ale nie przypuszczałam, że aż tak. Trudno przejść obojętnie obok mądrości życiowej, którą oferuje ktoś, kto przeżył Holokaust, jak również przez wiele lat spotykał na swojej drodze wielu śmiertelnie chorych pacjentów, którym próbował pomóc. Nie sposób nie wierzyć słowom autora, że nawet z najgorszych doświadczeń można wydobyć jakiś sens, że zawsze warto dać sobie szansę na coś więcej, niż poddanie się…

W każdym z trzech wykładów Viktor E. Frankl podejmuje temat sensu życia w oparciu o różne kwestie. Porusza bardzo trudne tematy związane z eutanazją, obozowymi doświadczeniami, czy cierpieniem chorych. Ja traktuję tę książkę, jako prawdziwą lekcję życia i dla mnie jej najważniejszym przesłaniem są słowa zaczerpnięte od Hebbela, który mówi: „Życie nie jest czymś – jest sposobnością ku czemuś”. I z tym cytatem Was zostawiam… Pomyślcie o tym, co to dla Was oznacza...

PS Chciałabym docenić pracę tłumaczki Ewy Kochanowskiej oraz piękne wydanie tej książki, szczególnie okładkę...

Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz do recenzji!