Siostra księżyca recenzja

Po przeczytaniu pierwszego tomu byłam bardzo ciekawa co wydarzy się dalej w życiu Vi i jej sióstr. Po przeczytania tego temu pozostaje mi czekać na trzeci tom, który jak myślę utrzyma poziom dwóch poprzednich. Świat przedstawiony został dobrze wykreowany. W tej części bardziej poznajemy świat demonów oraz jego intrygi i postacie. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Poznajemy dalsze losy głównych bohaterów. Vianne dalej jest uparta, lubi stawiać na swoim, troszczy się o swoje siostry oraz Ezrę. Pomimo jej niektórych decyzji i myśli (które bardzo mnie dziwiły, zastanawiały czy denerwowały) polubiłam tą postać. Bardziej poznałam jej siostry, dzięki czemu bardziej je polubiłam. Ezrę jak nie lubiłam tak nie lubię. Za to Caleba dalej uwielbiam. Aarvanda polubiłam, choć na początku to mu chciałam przywalić. Podobało mi się, że w książce znajduje obrazek z każdą z sióstr oraz Ezry. Oczywiście brakowało mi obrazka Caleba. Fabuła jest poprowadzona ciekawie oraz w dobrym tempie. Nie możemy się nudzić, bo ciągle się coś dzieje. Możemy znaleźć ciekawe zwroty akcji. Są opowiadane legendy o królu Arturze oraz z jego dziejów, które były ciekawe. Zakończenie mi się po części podobało. Oczywiście musiało się coś złego stać żeby była kolejna część. Dialogi zostały poprowadzone naturalnie i bardzo rzeczywiście. Wątek romantyczny nadal mi się z lekka nie podobał. Mam nadzieję, że w trzeciej części będzie lepsze. Podsumowując jest to idealna pozycja dla osób lubiących fantastykę. Czyta się szybko i przyjemnie. Jak się raz zacznie ciężko ją odłożyć. Z całego serduszka polecam i czekam z niecierpliwością na trzeci tom. 8/10

Vianne przeżyła atak demonów podczas zaślubin Ezry i Wegi. Niestety Vi z siostrami została uwięziona w świecie demonów. Regulus stawia żądanie albo znajdą i oddadzą mu trzy przedmioty magiczne albo spotka je o wiele gorszy los - będą musiały wyjść za mąż za demonów, żeby powstała nowa rasa. Co postąpi Vi? Jeśli da te przedmioty będzie mieć nieograniczoną władzę. Co się wydarzy. Komu ufać a komu nie?