Córka Agamemnona recenzja

Polecam każdemu myślącemu. Każdemu, kto nadal nie wie (i oby się nie dowiedział) czym jest reżim. Każdemu, kto będąc urodzonym po stanie wojennym, nadal twierdzi, że opowieści rodziców (do teraz przekazywane półgębkiem i jakby ze strachem) są równie wiarygodne co bajki braci Grimm. Wszystkim tym, którzy (podobnie jak ja nie tak dawno temu) głoszą "herezje", że nie interesują się polityką, bo polityka ich nie dotyczy...

Książka jest przerażająco prawdziwa i nie nadaje się do tzw. łyknięcia. Tu trzeba czytać każde słowo i każde zdanie - każde z nich pokazuje totalitaryzm w komunistycznej Albanii. Każda strona ukazuje to, czego polski naród również doświadczył, choć może w nieco złagodzonej wersji... że za jedno niewinne na pozór zdanie, wypowiedziane nie tam, gdzie trzeba, mogło osobę wypowiadającą skierować do więzienia, z którego już się nie wychodziło. Moje pokolenie (40latków) nie zna takich sytuacji z własnego doświadczenia. I obyśmy nie poznali.

Chociaż mini-powieść nie posiada wybitnie fascynującej fabuły - rzecz dzieje się raczej w głowie narratora, podczas uroczystego pochodu - jest napisana w sposób zasługujący na najwyższe nagrody. Ilość powiązań z legendarnym (i rzeczywistym) światem antycznym, powoduje, że książkę, pomimo przerażającej treści, czyta się dość łatwo. I tu - można rzec: oksymoron... - książkę czyta się łatwo, choć jest to lektura trudna.

Zanim jednak zasiądziecie do lektury - przeczytajcie wstęp. Akurat w tym przypadku wstęp wyjaśnia bardzo dużo i to dzięki niemu odbiera się tą książkę tak, jak została napisana.

No i cóż ja, szary człowiek, niepamiętający Stanu Wojennego, mogę napisać... Nie czytałam recenzji i nie czytałam wcześniej prozy Ismaila Kadare, aczkolwiek o nim samym słyszałam. W skrócie - nie wiedziałam po co sięgam. W naiwności swej przeszło mi przez głowę, że trochę to dziwne, że pisarz pokroju pana Kadare zabiera się za powieść historyczną lub beletrystyczną. Spodziewałam się - tak, wiem że to naiwne - czegoś w typie Egipcjanina Sinuhe... I miałam to łyknąć w jeden piątkowy wieczór. Z założonego planu wyszedł jedynie piątkowy wieczór.