Recenzja książki Modlitwa do Boga złego

Noc. Ciemno. Słychać tylko kołyszące się drzewa. Zza ciemnych chmur wygląda nieśmiało księżyc, który zwiastuje spokojną noc. Tylko czy na pewno? Czy to nie jest przypadkiem paradoks, że z harmonii wyłania się chaos, który zwiastuje nadchodzącą burzę. Co myślisz wtedy? Czego oczekujesz? Ukojenia, odpoczynku czy może wewnętrznego napięcia? A co jeśli za tym wszystkim kryje się on? Chłopiec, który wywróci twoje życie do góry nogami?

Modlitwa do Boga złego to kontynuacja serii z Kapłanem Wiedzy. Po blisko pięciu latach w uporządkowanym życiu Krzysztofa, Oli i pary dość ekscentrycznych przyjaciół księdza następuje prawdziwe trzęsienie Ziemi. I to takie, które zaburzy cały wewnętrzny spokój. Demony przeszłości na nowo odkryją swoją mroczną duszę. A to wszystko za sprawą chłopca, który pewnej nocy znajdzie się pod domem Bzdeta i Cipuchy.

Drugi tom jest niemal o połowę chudszy niż tom pierwszy. Nie oznacza to jednak, że nic się tam nie dzieje. Wręcz przeciwnie, akcja mknie niczym pociąg w Japonii. Rozpędza się powoli, żeby później przyśpieszyć z niewyobrażalną prędkością. Tego nic ani nikt nie jest w stanie zatrzymać. Autor książki nie oszczędza czytelnika, co rusz pojawia się nowy bohater, całkiem nowe miejsce i zdarzenie. Nieraz musiałam cofnąć się stronę, bo nie nadążałam kto, co i dlaczego. Bohaterowie jak zwykle nie zawiedli, choć nie ukrywam, że liczyłam na więcej ciętych ripost ze strony pani doktor. Nie mniej jednak stratę tę rekompensuje dość szalony Czesio, który swoim kwestiami niemal do łez rozbawia czytelnika.

Zabrakło mi tu jedynie wątku kryminalnego, tak jak w pierwszym tomie był on zaznaczony, tak w drugim gdzieś on się zawieruszył. Na pierwszy plan zdecydowanie wysuwają się Aurelici i niewytłumaczalne zjawiska, które sypią się jak z rękawa. Aż strach pomyśleć czym autor zaskoczy nas w kolejnym tomie.

To, co jednak jest najlepsze w tym tomie, to zakończenie. Intrygujące, tajemnicze i dające pole do rozważań jak dalej potoczą się losy bohaterów. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom, bo jedno jest pewne: będzie się działo.