Tylko przetrwaj noc recenzja

"Tylko przetrwaj noc” to thriller psychologiczny, który wydaje się przewidywalnym. Prosty, wręcz banalny, mocno sugerujący zakończenie. Myślę sobie, fajnie. Przed chwilą skończyłam czytać książkę z rodzaju tych bardziej wymagających, teraz sobie odpocznę. Kilku bohaterów, mało akcji, całe meritum opiera się na rozmowie. Nic bardziej mylnego, bo otrzymałam petardę i to z nieźle pokręconą fabułą.

Na uczelni grasuje Kampusowy Zabójca. Jego ofiarą padło już kilka dziewczyn. Jedną z nich stała się Nadia, uczelniana przyjaciółka Charlie Jordan. Po jej śmierci kobieta przechodzi chwile załamania. Nie mogąc sobie poradzić, skorzystała z pomocy psychiatry. Niestety wciąż była bardzo przygnębiona, tym bardziej że podobno widziała mordercę, ale jej umysł nie potrafił ukazać portretu pamięciowego. Ta sytuacja sprawiła, że Charlie przerwała studia i postanowiła powrócić w rodzinne strony. W chwili, gdy wywieszała ogłoszenie pojawił się student, który w najbliższym czasie jechał w tym kierunku i zaproponował podwózkę. Podczas podróży doszło do szeregu dziwnych zdarzeń, które kazały kobiecie uwierzyć, że podróżuje z mordercą.

Ta książka to prawdziwy majstersztyk iluzji i wodzenia za nos. Prosta historia nagle zmienia się w prawdziwy horror, wywracając przy okazji tak pięknie układające się zakończenie. Nagły zwrot akcji zmusił mnie do przyłożenia się do lektury i z niedowierzaniem patrzyłam jak bardzo się myliłam, a moje wersje zakończenia zaczynają odpływać w niebyt. Miało być lekko i przyjemnie, a stało się nieprzewidywalnie i niebezpiecznie.

Choć poległam jako detektyw, to muszę się przyznać, że czytanie tej lektury sprawiło mi ogromną frajdę. Kto z nas nie lubi książek z zaskakującym zaskoczeniem. Zapewniam Was, tu takie jest.

Początkowo zastanawiałam się, dlaczego akcja powieści jest umieszczona w 1991 roku. Jednak ta podróż w czasie stała się niezbędna, aby usprawiedliwić małą popularność telefonów komórkowych i brak internetu.

Książka genialna przysporzyła mi ogromną dawkę emocji i radości. Początkowo wydała mi się zwyczajna, pełna schematów i kalk. Jednak nie doceniłam autora, za co pragnę mu podziękować. Takie powieści to ja lubię. Dodatkowym atutem stały się, niespotykane przeze mnie jak dotychczas, filmowe wizje, które miała główna bohaterka. To one spowodowały dodatkowe zamieszanie.

Kto kłamie, a kto mówi prawdę i jaka jest właściwie ta prawda, dowiedzcie się sami czytając tę książkę. Książkę, która jest gotowym materiałem na film. Czemu to piszę? Odpowiedź znajduje się w epilogu, który jak każdy czytelnik wie jest na samym końcu powieści.

Miłej lektury.