Umorzenie recenzja

To już moje dziewiąte spotkanie z Joanną Chyłką i Kordianem Oryńskiem, a ja z każdym kolejnym tomem mam ochotę na więcej.
Joanna to doświadczona prawniczka, twarda i pewna siebie kobieta, która w życiu nie przebiera w słowach, nie boi się odważnych decyzji i mocno stąpa po ziemi.
Zordon, to facet który mimo młodego wieku zdążył nabyć wiele doświadczenia, a życie zarówno zawodowe jak i prywatne u boku Chyłki, go nie oszczędza.
Ta dwójka rewelacyjnie się uzupełnia i myślę, że większość osób które ich poznały, podobnie jak ja z niecierpliwością czekają na to co dalej spotka ten nietypowy duet.
W tej części wielokrotnie nie rozumiałam postępowania Joanny i ciężko było mi się pogodzić z jej wyborami. To kobieta specyficzna, która nie lubi roztaczać wokół siebie uczuć, a innym okazuje je w bardzo specyficzny dla siebie sposób i niekoniecznie dla innych zrozumiały.
Zordon wykazuje się wielką cierpliwością w stosunku do Joanny, która niejednokrotnie go rani i zadaje ciosy prosto w serce.
W tej części książki przychodzi im się zmierzyć z niemal beznadziejnym przypadkiem Adriana, który zakatował swoje dzieci i żonę, dodatkowym minusem świadczącym na ich niekorzyść jest to, że mężczyzna mimo zapewnionego alibi przyznaje się do winy. Duet prawników staje przed kolejnym trudnym wyzwaniem, a dodatkowym utrudnieniem okazuje się stan zdrowia Joanny, z którym postanawia uporać się sama, nie dzieląc się swoimi prywatnymi problemami nawet ze swoimi najbliższymi.
Mimo wielu przeciwności prawnicy jednak uparcie dążą do rozwiązania zagadki, nie poddając się za wszelką cenę.
Jest to genialna i co najważniejsze wciąż zaskakująca seria, w której autor z każdym kolejnym tomem podejmuje coraz odważniejsze decyzje dotyczące dalszych losów bohaterów zarówno tych zawodowych jak i prywatnych. Każda prowadzona przez nich sprawa jest inna, zagadkowa, nieprzewidywalna i potrafiącą wbić czytelnika w osłupienie. Jestem pewna, że odważne decyzje co do dalszych losów bohaterów niejednokrotnie musiały być trudne i nieodwracalne dla autora i niejednej osobie zabrakło by odwagi do ich podjęcia. Sama na wiele wątków nie miałabym odwagi. Ale z ostatnią stroną zawsze już nie mogę doczekać się sięgnięcia po kolejny tom serii i poznania dalszych losów.
Remigiusz Mróz zdecydowanie jest mistrzem w swoim fachu i uwielbiam stworzonych przez niego bohaterów, mając nadzieję na jeszcze wiele spotkań.