Umysł samobójcy recenzja

„W Polsce każdego dnia odbiera sobie życie 15 osób, z czego 12 to mężczyźni. Polska jest drugim krajem w Europie (zaraz za Niemcami), gdzie życie odbiera sobie najwięcej dzieci i młodzieży.” Przerażające, prawda?
Ta książka właśnie taka jest: smutna i przerażająca, a nawet przygnębiająca dlatego, że jest prawdziwa.

Bardzo podziwiam autora i wręcz dziękuję, za poruszenie tak ważnego ale równie ciężkiego tematu. Chciałabym aby pojawiało się więcej takich książek, więcej akcji i działań na rzecz zapobiegania samobójstwom. Chciałabym aby świadomość ludzi w tym temacie się zwiększała i żeby nikt nie pozostawał obojętny. Ta książka jednak pokazuje, jak bardzo jako społeczeństwo jesteśmy znieczuleni. Jakimi jesteśmy specjalistami w różnych wymówkach, zrzucania winy na choroby byle nie mieć wyrzutów sumienia, że nie pomogliśmy, bo przecież nic by to nie dało. Nieprawda. Ta książka pokazuje jak bardzo ważna jest pomoc najbliższych, ale nie tylko. Jak bardzo jest ważna pomoc KOGOKOLWIEK, zwłaszcza, że w naszym kraju ciężko otrzymać profesjonalną pomoc, na co autor też bardzo mocno zwraca uwagę.
Z roku na rok liczba samobójstw rośnie, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży, co pokazują bezlitosne statystki, które i tak są zaniżone.

Dużym plusem książki jest bardzo przyjazny język, dlatego że nie jest napisana przez specjalistę tylko osobę, która sama przeszła tę drogę i chce o niej opowiadać oraz uświadamiać ludzi jaki to jest duży problem, a także jak my jako społeczeństwo przyczyniamy się do jego rozprzestrzeniania.

Jedyny minus to są częste powtórzenia. Rozumiem, że autor chciał zwrócić na coś uwagę, ale można było ująć to samo innymi słowami, a nie powtarzać identycznie to samo zdanie, ale patrząc na wartość tej książki jest to naprawdę szczegół.

Jest to ciężka książka, ale naprawdę warta przeczytania, a przede wszystkim powinna zachęcić wszystkich do zagłębienia się w temat i uświadomić nas, że każde działanie, każda reakcja w takich sytuacjach są na wagę złota i samą obecnością możemy uratować czyjeś życie. Czasami wystarczy tylko być i wysłuchać. Nic więcej.