Upiorni recenzja

„Upiorni” to kontynuacja „Splątanych”, świetnie przyjętego thrillera autorstwa Łukasza Szustera. Pamiętam do dzisiaj, jak ogromne wrażenie wywarła na mnie pierwsza część. Autor umiejętnie połączył elementy thrillera z wątkami paranormalnymi twarzach tym samym historię, od której nie mogłam się oderwać. Przyznaję, że z niecierpliwością wyczekiwałam drugiego tomu. Choć książka chwilę czekała na regale, to kiedy w końcu zasiadłam do lektury, z ogromną przyjemnością przeniosłam się do świata, który wykreował autor.

Po masakrze antyterrorystów w Krakowie rodzeństwo Kutzów zapadło się pod ziemię. Życie byłego detektywa, a obecnie funkcjonariusza katowickiej drogówki Wilhelma Borsztajna powoli wraca do normalności. Zuzanna Fuchs, młoda analityczka, wraz z Filipem Jankowskim próbują zrozumieć zjawisko splątania pozwalające na manipulowanie rzeczywistością. W tym samym czasie w rybnickim szpitalu psychiatrycznym po wielu latach ze śpiączki budzi się Gustaw Klemer. Pojawienie się porywacza burzy dotychczasowy porządek na Śląsku tym samym rozpoczyna się polowanie, którego finał będzie wstrząsający.

Łukasz Szuster, stworzył niezwykle ciekawą i wciągającą dylogię. Już od pierwszych stron autor serwuje nam emocje, od których włos jeży się na głowie. „Upiorni” to historia, w której akcja goni akcję, czytelnik, kartkując kolejne strony nawet przez moment nie czuje znużenia, Szuster doskonale o to zadbał. W tej historii każdy znajdzie coś dla siebie, to niezwykłe połączenie thrillera, literatury grozy i fantastyki. Choć za tą ostatnią nie przepadam, to w sposób, w jaki wykorzystał ją autor w swojej książce, jak najbardziej przypadł mi do gustu.

Podsumowując, „Upiorni” to świetnie skonstruowany thriller z nieszablonową fabułą i wyrazistymi bohaterami, pełen zaskakujących zwrotów akcji, które momentami przyprawiają o dreszcze. Gratuluję autorowi świetnej dylogii, a was zachęcam do sięgnięcia po ten tytuł, jednak warto zacząć od pierwszej części, gdyż obie są ze sobą mocno powiązane. Polecam!