Darkfever recenzja

,,Darkfever" Karen Marie Moning to powieść, która została wydana w 2006 r w Stanach Zjednoczonych, w Polsce kilka lat później, a teraz po ponad dekadzie wydawnictwo You&YA postanowiło wznowić serię w nowym tłumaczeniu. Przez te wszystkie lata nie słyszałam o tym cyklu, a opis ma dość ciekawy i intrygujący.

MacKaya wiodła spokojne i normalne życie, jednak jej świat się załamał, gdy odebrała telefon z informacją o morderstwie jej siostry. Po odsłuchaniu ostatniej wiadomości od Aliny na poczcie głosowej rusza śladami dziewczyny, by policja ponownie zainteresowała się tą sprawą. Na miejscu odkrywa coś niewiarygodnego i poznaje Jericho.
Bohaterowie drugoplanowi w tej książce wydają się nie mieć żadnego znaczenia, a tym samym charakterów. Są przerysowani i nijacy, jednak największy problem mam z głównymi bohaterami, których kreacje zdecydowanie dobrze się nie zestarzały.

Mac jest kreowana na typową mało inteligentną blondynkę, która szczególnie zwraca uwagę na swój wygląd zewnętrzy. Bez zaskoczenia okazała się wyjątkową i nietuzinkową osobą wśród istot magicznych. Dla niektórych stanie się kluczem. Sama bohaterka zdaje sobie sprawę ze swoich słabych i mocnych stron. Jednocześnie za sprawą wyglądu wydaje się osobę pewną siebie, ale jak sama podkreśla, nie należy do najmądrzejszych. Choć muszę przyznać, że podejście do życia wyróżnia ją na tle innych bohaterek tego gatunku. Jericho to nasz skrywający się w mroku, tajemniczy, arogancki, cyniczny i niebezpieczny amant, który tak naprawdę niczym się nie wyróżnia, ponieważ każdą istotną męską postać z tego tomu można tak przedstawić. Różni ich tylko rasa.
Bohaterowie przedstawiani są dość stereotypowe. Postacie kobiece są uprzedmiotowiane, a mężczyźni są władczy i traktują je dość lekceważąco. Przedstawione w ,,Darkfever" relacje nie są ani ciekawe, ani dobrze zarysowane. Więź z rodzicami praktycznie w ogóle nie została nakreślona i jest tu zmarnowany potencjał. Biorąc pod uwagę, że stracili jedną córkę. Na etapie pierwszego tomu w relacji pomiędzy Mac i Jericho nie ma żadnej chemii, choć ten wątek od nienawiści do miłości wydaje się samograjem. Mimo wszystko doceniam, że autorka się nie spieszy i powoli rozwija ich relacje.

Zdecydowanie najlepszym elementem ,,Darfever" jest kreacja świata i podział na wielu mieszkańców. Nie tylko Fae i wampiry, ale także na inne paranormalne istot. Przedstawienie historii i Seelie i Unseelie było bardzo ciekawe. Fajnie, że ten świat ma bogatą w artefakty przeszłość i mity. Całość zaburzają infantylne wstawki oraz opisy o zabarwieniu erotycznym w nietypowych i przypadkowych sytuacjach, które wywołują zażenowanie i niesmak. Rozumiem, co autorka chciała przez to powiedzieć, ale jednak w tym wszystkim zabrakło wyczucia, choć oddaje pewną nachalność i bezwstydność. ,,Darkfever" Karen Marie Moning to książka, na której bardzo widać upływ czasu oraz jak na przestrzeni lat zmienił się sposób pisania bohaterów. Powieść prezentuje ciekawy zarys historii i konfliktu. Autorka pozostawia czytelnika z kilkoma nierozwikłanymi tajemnica.