Uśpione morderstwo recenzja

Agatha Christie z wyprzedzeniem myślała o swojej śmierci - przede wszystkim o tym, aby przez przypadek jej nie zaskoczyła. Z dziesięcioletnim wyprzedzeniem napisała zakończenie kariery dla jajogłowego Belga oraz miłej starszej pani. Uśpione morderstwo zostało opublikowane 10 miesięcy po śmierci autorki.

Ta książka to ostatnia zagadka sędziwej detektyw - amator. Od pierwszych stron Christie zagęszcza akcję. Zagadka stopniowo zostaje odsłaniana interesując czytelnika, co sprawia, że od książki trudno się oderwać. Autorka gra fair od samego początku z czytelnikiem i to właśnie on może typować postacie winnych i niewinnych.

Wszystko w tej książce jest spójne i logiczne, ale Christie nie była by sobą, gdyby tego sprytnie nie pokomplikowała. Podpowiadała czytelnikowi tyle mylnych stwierdzeń, że Uśpione morderstwo przemieniło się w skomplikowaną powieść - wartą jednak każdej minuty.

Do samego końca nie jest się przekonanym, że to faktyczne pożegnanie się z panną Marple. Gdyby nie informacja, że to ostatnia powieść Agathy Christie, nie przyszłoby mi nigdy do głowy takie zakończenie nie będące żadnym końcem. Był to sam zamysł autorki by jej książki bardziej bawiły niż smuciły i nigdy nie miały żadnej chronologii.